کنگره شعر ایثار - صفحه 3

دوستت دارم / آن قدر که در خواب­ هایم / همیشه تو تیر می­ خوری / ولی من شهید می­ شوم

خانه لبریز خنده و باران، آمدی با صدای سبز اذان /در نگاهم غزل غزل هیجان،بر لبم شکر خالق سبحان /مادرت آب بود و آیینه، دل پاکش زلال و بی کینه

کوه‎ها خوب میشناسندت، کوه‎ها با تو آشنا هستند

من کودکی را با همین­ ها می­شناسم . بـا اسم ژِ3 با کمین، پاتک، منوّر

اسمی که سخت خوانده ­شد از روی یک پلاک رویید از زمین گل سرخی به نام تو

هبات داوران ضمن سپاس ازمتولیان برگزاری کنگره های شهادت و ایثار برتداوم این حرکت ارزشمند که موجبات انسجام وبرانگیختن شاعران جوان برای حضور تاثیر گذار تر دراین عرصه را فراهم می آورد تاکید میکند....