شهید حسین حمیدیان پس از صدور فتوای حضرت امام (ره) درباره فرار سربازان از پادگانها با گرفتن مرخصی چند ساعته فرار کرد تا در صف مبارزات مردمی با طاغوتیان باشد.
شهید «عباسقلی کامکاری» در متن وصیتنامهاش این چنین مینویسد: من خودم راه امام حسین (ع) را انتخاب کردم و ایمان دارم اگر شایسته آن بودم و این متاع ناقابل را از من پذیرفتند، همان لحظه امام حسین (ع) را ملاقات کردهام.
شهید «سید ناصر میرسنجری» در وصیتش از پدر و مادرش خواست مبادا مانند مردم کوفه باشید که امام را دعوت کردند و بعد با تبلیغات یزید، با امام به مبارزه پرداختند.
شهید مرتضی بحرینی از خانوادهاش اینطور خواست: بعد از شهادتم مرا غسل و کفن هم نکنید، زیرا رهبر بزرگوارم حضرت حسین بن علی (ع) هم بدون غسل و کفن به خاک سپرده شد.
شهید عبدالرضا امانی در قنوت نمازهایش همیشه این دعا را بر زبان داشت «اللهم ارزقنی توفیق شهاده فی سبیلک» و پس از اتمام نماز، مدت زیادی با خدا راز و نیاز میکرد.