مرکزی - اخبار

شهید "حمزه کمانی"، دلاور روستای لکان و فرمانده دسته گردان روح‌الله از لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابیطالب(ع)، که پس از شهادت برادرش حجت‌الله راه جهاد را ادامه داده بود، سرانجام در عملیات والفجر ۴ و در ارتفاعات کانی‌مانگا به شهادت رسید. او در وصیت‌نامه‌اش با اشاره به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان، مردم را به همراهی کاروان مقاومت و برادران را به ادامه مسیر شهدا فراخوانده بود.

شهید "غلامرضا فروتن"، جهادگر ۵۰ ساله خمینی، که از کودکی یتیمی و رنج را تجربه کرده و عمرش را میان خاک مزرعه، کار سخت معدن و عشق به انقلاب گذرانده بود، با آغاز جنگ تحمیلی آرام و قرار نداشت. با وجود سن بالا و مسئولیت سنگین خانواده، به ندای «هل من ناصر» امام حسین(ع) لبیک گفت و همچون حبیب‌بن‌مظاهر راهی جبهه‌های نبرد شد. او که شب‌ها را بی‌وقفه خاکریز می‌زد و روزها در گرمای جنوب بدون هیچ توقعی خدمت می‌کرد، سرانجام در ۱۹ آبان ۱۳۶۱ هنگام احداث خندق در منطقه نهرعنبر – موسیان، مظلومانه و تنها بر بالای بلدوزر به شهادت رسید؛ مردی که حتی پتو و آسایش خود را به دیگران می‌بخشید و نامش به‌حق «فروتن» بود.

شهید "حیدر زمانی"، جوان مؤمن و زحمتکش خندابی که درس و کار کشاورزی را هم‌زمان پیش می‌برد، پس از دو سال فعالیت در بسیج و ادامه تحصیل تا دیپلم، به‌عنوان سرباز تیپ ۵۵ هوابرد عازم جبهه شد. او که خدمت در جبهه را «دانشگاه الهی» می‌دانست، سرانجام در ۱۸ آبان ۱۳۶۴ هنگام پاکسازی میدان مین در منطقه تاوه‌نارش سردشت به شهادت رسید؛ جوانی آرام و فروتن که آخرین مرخصی‌اش حال‌وهوای خداحافظی داشت و وصیتش تنها یک جمله بود: «آرزوی من شهادت در راه حق و حقیقت است.»

وصیت‌نامه شهید "ابوالفضل چگینی"، نوجوان بسیجی عملیات والفجر ۴، آکنده از آیات قرآن، هشدار به اهل دنیا و دعوت به پیوستن به صف مؤمنان است؛ او در نوشته‌هایش، مجاهدت در راه اسلام را «معامله‌ای بزرگ با خدا» می‌خواند و جوانان را به لبیک‌گویی نداى «هل‌من‌ناصر ینصرنی» فرزند حسین(ع) فرا می‌خواند. این بسیجی ۱۶ ساله با دل‌بریدن از مال و دنیا، شهادت را راه رسیدن به محبوب می‌دانست و از همه می‌خواست رهبری فرزند رسول‌الله را تنها نگذارند.

شهید "علی‌اکبر ایجانی"، نوجوانی ساده‌زیست و مؤمن از روستای ایجان خنداب، پس از سال‌ها تلاش در کنار خانواده و تحمل سختی‌های زندگی روستایی، در سال ۱۳۶۶ به‌عنوان سرباز لشکر ۲۱ حمزه سیدالشهدا(ع) عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد. او که در نامه‌هایش همواره بر اطاعت از امام خمینی(ره) و ادامه راه شهدا تأکید می‌کرد، سرانجام در ۱۱ آبان‌ماه ۱۳۶۶ در منطقه دهلران، بر اثر اصابت گلوله دشمن بعثی، به مقام والای شهادت نائل آمد و پیکرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.

شهید "اصغر عباسی"، پاسدار ۱۹ ساله‌ای از خمین، که زندگی‌اش را بر آموزه‌های پاک اسلامی استوار کرده بود، پس از حضور در جبهه‌هایی چون خرمشهر، سرپل‌ذهاب، مریوان و مهران، سرانجام در عملیات والفجر ۴ و در ارتفاعات یال سیاه کانی‌مانگا، در حالی که فرماندهی دسته‌ای از گردان روح‌الله را بر عهده داشت، به شهادت رسید. وصیت‌نامه کوتاه اما پرمعنای او، سرشار از تواضع، دلبستگی به امام و اخلاص در یاری جبهه‌های حق است.

شهید "کریم خسروی"، نوجوان ۱۷ ساله‌ای از خمین، از نخستین روزهای جنگ تحمیلی شجاعانه در عملیات‌های طریق‌القدس، فتح‌المبین، رمضان، محرم و والفجرها حضور یافت و سرانجام در ۱۴ آبان ۱۳۶۲ در ارتفاعات کانی‌مانگا به شهادت رسید. وصیت‌نامه او آکنده از عشق به امام، دلبستگی به شهادت و روحیه‌ای سرشار از ایمان و اخلاص است؛ کلماتی که هنوز پس از سال‌ها، حرارت آتشین جبهه‌های غرب را با خود دارند.

عکس‌های به‌جامانده از دوران حضور شهید حسن اکبری در جبهه، گوشه‌ای از رشادت، ایمان و آرامش قلبی او را در سخت‌ترین لحظات دفاع مقدس به تصویر می‌کشد؛ جوانی از دیار محلات که با آرپی‌جی بر دوش و ایمانی راسخ در دل، از عملیات بستان تا والفجر ۴ همواره در خط مقدم ایستاد و سرانجام در پنجوین عراق به خیل شهیدان پیوست.

عکس‌های به‌جامانده از دوران حضور شهید حسن اکبری در جبهه، گوشه‌ای از رشادت، ایمان و آرامش قلبی او را در سخت‌ترین لحظات دفاع مقدس به تصویر می‌کشد؛ جوانی از دیار محلات که با آرپی‌جی بر دوش و ایمانی راسخ در دل، از عملیات بستان تا والفجر ۴ همواره در خط مقدم ایستاد و سرانجام در پنجوین عراق به خیل شهیدان پیوست.

شهید "عباسعلی ناطقی"، جوانی مؤمن و باوقار از دیار اراک، از روزهای آغازین انقلاب تا سال‌های اوج دفاع مقدس، لحظه‌ای از پاسداری از دین و میهن دست نکشید. او که شیفته قرآن، نهج‌البلاغه و فرهنگ ناب اسلامی بود، پس از سال‌ها حضور در جبهه‌های حق علیه باطل، سرانجام در ۱۲ آبان ۱۳۶۶ در جزیره مجنون به آرزوی دیرینه‌اش یعنی شهادت رسید؛ وصیت‌نامه‌اش نیز آینه‌ای روشن از ایمان، صبر و پایبندی به ارزش‌های الهی است.