خاطرهای از شهید «ناصر ارژه»
شهیدی که با وجود بیماری، همسنگرانش را تنها نگذاشت
برادر شهید تعریف میکند: در سال ۱۳۶۶، پیش از آغاز عملیات مرصاد، برادرم دچار بیماری شد و برای نخستین و آخرین بار به مرخصی آمد. هنوز کاملاً بهبود نیافته بود که زمان مرخصیاش به پایان رسید. اعضای خانواده از او خواستند تا پیش از بهبودی کامل به جبهه بازنگردد، اما او با اصرار گفت؛ دیگر همسنگرانم تنها هستند.
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «ناصر ارژه» بیستم فروردین ۱۳۴۶، در شهرستان بستک به دنیا آمد. پدرش عبدالکریم، مغازه دار بود و مادرش عایشه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و دوم تیر ماه ۱۳۶۷، در شمال فکه به شهادت رسید. پیکر او مدتها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص، در زادگاهش به خاک سپرده شد.
رفت تا همسنگرانش تنها نمانند
در سال ۱۳۶۶، پیش از آغاز عملیات مرصاد، برادرم دچار بیماری شد و برای نخستین و آخرین بار به مرخصی آمد. هنوز کاملاً بهبود نیافته بود که زمان مرخصیاش به پایان رسید. اعضای خانواده از او خواستند تا پیش از بهبودی کامل به جبهه بازنگردد، اما او با اصرار گفت: «دیگر همسنگرانم تنها هستند.»
پس از آن، از بستک به لار رفت و از آنجا عازم منطقه فکه شد. آن دیدار، نخستین و آخرین دیدار ما با او در دوران حضورش در جبهه بود.
مدتی بعد، در همان منطقه، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
(به نقل از برادر شهید، عبدالودود ارژه)
