سپاه اهواز

زندانی محکوم به اعدام، که در سلول بند انفرادی، شعر می‌نوشت، با پیروزی انقلاب از مرگ حتمی رها شد تا در اولین روز‌های جنگ، وسط خط مقدم و در خاک خونین سوسنگرد زیر آتش سنگین، شهید شود. نه به دست دشمن بعثی! که توسط منافقین و با ترور مواد منفجره جاسازی شده در خودروی شهید! فرمانده عملیات سپاه اهواز ، رهبری اولین عملیات تهاجمی و شبیخون به نیرو‌های دشمن را بعهده داشت که در آخرین شب پیش از شهادت به نیروهایش گفته بود: «برگشتی در کار ما نیست. اگر هیچ کس نیاید، خودم تنها می‌روم.» کسی که چنان در بندگی خدا غرق بود که به گفته همسرش صدای ناله و اشک و «الهی العفو»، محرم همیشگی نیمه شب‌هایش بود.

پسر خاله و دختر خاله بودند اما یکی در شهرک انگلیسی ساز شرکت نفت اهواز در شهر بزرگ شده بود و دیگری در روستایی. این حال د لها که یکی باشد چه فرقی دارد کجایی باشی؟! شهری یا روستایی.