حجت فتوره چی

تو براي من فقط يك همسر نبودي، بلكه همدرد و غمخوار من بودي و صبر تو در اين مدت كم زندگی براي من مايه افتخار بود و با آن قلب پاكت كه صداقتش را بارها ديدم براي من از خدا طلب عفو كن تا من هم روز قيامت مثل تو روسفيد بوده باشم

خدايا توبه مرا بپذير. خدايا بيامرز مرا به گناهاني كه تو بدان آگاه تري. ببخش مرا به پيمان هائي كه با تو بستم وليكن به آن عمل نكردم

هميشه با مزاح مي‎گفت حيف است با تير گلوله يا تركش كوچك شهيد بشوم. بايد به من تير توپ يا خمپاره اصابت كند.

در جبهه پنجوين به دست مزدوران بعثي به شهادت مي رسد و همانند مولايش امام حسين(ع) سرش از بدنش جدا مي شود.

با شايستگي ها و استعدادهاي خوب نظامي كه داشت همچنان در رده فرماندهي در محورهاي عملياتي شركت مي‎كرد و در عمليات هاي زنجيره‎اي والفجر از ستون هاي اصلي فرماندهي لشگر عاشورا بود

آقاي ايران نژاد چنين مي‎گويد: اين شهيد بزرگوار از فرماندهان اوليه جنگي خوي بود. با وجود سن كم دو خصلت بارز داشت. اولاً بسيار هوشيار بود، ثانياً شجاعت زياد در خور ستايشي داشت.

هميشه با مزاح مي‎گفت حيف است با تير گلوله يا تركش كوچك شهيد بشوم. بايد به من تير توپ يا خمپاره اصابت كند.