اشعار دفاع مقدس

اسوه هاي مذهبي در شعر دفاع مقدس

در این مقاله سعی شده است شخصیت های مذهبی پربسامدی که در شعر دفاع مقدس، به عنوان اسوه مطرح شده اند، شناسایی شود تا با معرفی و شناساندن آن ها، بتوانیم خوانندگان را با جهان بینی، سیر اندیشه و افکار شاعران دفاع مقدس آشنا سازیم.

در هوای پر زدن

سري پوشانده اي از ما و پلکي باز در دامن / تو رفتي دست افشان و دريغا ما، دريغا من

پدر مرد من به تنهایی، «ادبیات پایداری» بود

دور تا دور حوض خانه ی ما / پوکه های گلوله گل داده است

دسته گل ها

سرزمین سوخته

زخم مرا به بال کبوتر گره بزن / بال مرا به سرخ ترین پَر گره بزن

اینجا که خاک، بوی کبوتر گرفته است

با خنده ایی که تو دربر گرفته ا ست / دیوار خانه چهره ی دیگر گرفته است

روزی که شهر جمله سراپا سپید بود

مردی که تا نجابت باران رسیده بود / مردی که نام کوچکش آری «حمید» بود

همبال نسیم

در باغ دلم تازه گلی سر زد و گم شد / یکباره پرستو شد و پرپر زد و گم شد

شوقی برای پَر زدن

اینجا گلاب و پنجره از یاد می روند/ شب های اشک و خاطره از یاد می روند

کدام مرد...؟

میان غربتی که مثل غربت تو نیست/نشسته ایم و صحبت از شهادت تو نیست