محمدعلی شاهی

علي جان! آيا تو نيز به ياد داري كه در اوايل روزهاي آشنائي مان... آري! پادگان را مي گويم. پادگان آموزشي سيدالشهدا(ع) خاصبان تبريز ، 1366، كه با تعداد هفده نفر از تخريب‌چيان مخلص و دلاور هر كدام از تيپ و لشگري جمع شده و باچهره هاي نوراني همچون ماه تابان منور ساخته بوديد. اولين روز ديدارمان مهر و محبت تو علاقه مرا چنان به خود جلب كرده بود كه لحظه دوست و به همديگر نزديك شدند را لحظه شماري مي كردم .

از آن روز خشم و غضب ما بر دشمن بيشتر و اعتماد ما بر نظام جمهوري اسلامي مستحكمتر و محبت و نزديكي ما به خداوند آفريدگارمان و رسولش و ائمه اطهار عليه السلام بيشتر شد.