سعید دشتی

زبان حال پدران شهدا

سکوت کردی و رفتی مگر رها بشوی / پدر بسوزد و تو بغض بی صدا بشوی / تو سرو بودی و هرگز گمان نمیکردم / میان باغچۀ قاب عکس جا بشوی