شهید مرتضی حسینی اشتهاردی

«بارال‌ها! در این ۲۰ سال عمری که به من دادی این‌را فهمیدم که دل بستن به غیر تو نه تنها ثمره‌ای برایم نداشت و تنها خوشی‌های زودگذر بود فقط به این رسیدم که باید با کسی دوست می‌شدم که برایم دائمی باشد چرا که دنیا با همه‌ی ظواهرش فانی است و آن‌که باقی بوده و هست فقط تو هستی. اما حیف که این معنا را خیلی دیر فهمیدم.» این را طلبه رزمنده‌ای در وصیتش نوشت که از حوزه درس و بحث تا جبهه جنگ و جهاد، کوله بار و رهتوشه‌اش، ایمان بود و عشق... فرمانده گروهان و مبلغ رزمی- تبلیغی گردان «قمر بنی هاشم (ع)» از «لشگر ۱۰ سیدالشهدا (ع)» از بسیج مسجد محل تا میدان مصاف با منافقین، از مبلغی در یزد تا چابهار و نیکشهر، «جز پاره‌ای از عشق، دگر هیچ نداشت» ...