برگی از خاطرات؛
شهیدی که در خط مقدم مجروح شد اما عقب برنگشت
«در عملیات والفجر ۸، از ناحیه بازو مجروح شد، اما عقب برنگشت و شجاعانه به مبارزه خود ادامه داد ...» آنچه میخوانید بخشی از خاطرات شهید «داود قاسمیمیزوجی» است که تقدیم حضورتان میشود.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «داود قاسمیمیزوجی»، بیست و چهارم اردیبهشت سال ۱۳۳۶، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش شکرالله (فوت۱۳۵۵) و مادرش هاجرخاتون نام داشت، تا چهارم ابتدایی درس خواند، آهنگر و جوشکار بود، سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب سه پسر شد.
این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۵، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
شهیدی که در خط مقدم مجروح شد اما عقب برنگشت
میهن جوادزاده همسر شهید داود قاسمیمیزوجی روایت میکند: همسرم از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و در عملیاتهای مهمی چون خیبر و والفجر ۸ شرکت داشت و به عنوان کمک آرپیجیزن خدمت میکرد. در یکی از نبردها، پس از زخمی شدن آرپیجیزن اصلی، خود سلاح را به دست گرفته و با شجاعتی کمنظیر، چندین تانک دشمن را منهدم کرد و روحیهای مضاعف به همرزمانش بخشید.
شهید قاسمیمیزوجی سرانجام در عملیات والفجر ۸، پس از آنکه از ناحیه بازو مجروح شد، اما عقب برنگشت و شجاعانه به مبارزه خود ادامه داد. در تاریخ دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۵، در منطقه فاو بر اثر اصابت ترکش و حملات شیمیایی دشمن بعثی، به فیض عظیم شهادت نائل آمد. پیکر پاکش در گلزار شهدای قزوین آرام گرفت.
ویژگیهای اخلاقی
شهید قاسمی در نامهها و سخنانش، همواره بر وفاداری به آرمانهای امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی، حضور مستمر در نماز جمعه و پایبندی به ارزشهای دینی تاکید میکرد. وی به فرزندان و خانواده سفارش میکرد: «از خط اصیل امام و انقلاب خارج نشوید».
