شهید «فاتح» جان خود را برای نجات سایر اسرا فدا کرد

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید غریب اسارت «خلیل فاتح» در سال ۱۳۴۲ در تبریز متولد شد و در ایام نوجوانی به حرفه عکاسی اشتغال داشت. در جریان اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ شوروی، به افغانستان رفت و به مدت ۳ ماه برای مجاهدین مسلمان جنگید. با شروع جنگ تحمیلی، به کشور بازگشت و با آنکه فقط ۱۶ سال سن داشت، جزء نخستین نیرو‌هایی از آذربایجان شرقی شد که به مناطق جنگی اعزام می‌شدند. او در جریان عملیات مطلع الفجر در تاریخ ۲۴ آذر ۱۳۶۰ به اسارت نیرو‌های عراقی درآمد. به دنبال اقدام او و برخی دیگر از اسرا علیه مسئولان اردوگاه موصل ۲، تحت شکنجه و بازجویی بعثی‌ها قرار گرفت و به همین دلیل در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۶۲ به مقام رفیع شهادت نائل آمد. 

اصغر نعلبندپور از آزادگان آذربایجان شرقی در خصوص شهادت شهید خلیل فاتح می‌گوید:

با فرار دو نفر از آزادگان، اوضاع آسایشگاه‌های موصل ۱ و ۲ و ۳ حساس شده بود. هر روز عده‌ای را برای بازجویی می‌برند و با بدن‌های خونی بر می‌گردانند. از طرفی در تفتیش‌ها هم مقداری مهمات از جمله نارنجک در یکی از آسایشگاه‌ها و چند نقطه‌ی دیگر اردوگاه کشف شد که باعث تشدید اوضاع شد. از استخبارات، دستگاه شکنجه آورده بودند و با دستگاه‌های مخصوص شوک الکتریکی می‌دادند. عده‌ای را داخل گونی کرده و از بالای پله به پایین هل داده بودند. چند نفر را هم ساعت‌ها از سقف وارونه آویزان کرده و شکنجه می‌دادند.
این وضعیت حدود یک ماه ادامه داشت تا اینکه در اوایل اردیبهشت ماه، بازجویی و شکنجه‌ها به یک مرتبه قطع شد. متعجب بودیم. آقای «ابوترابی» آمد و بعد از احوال‌پرسی و صحبت‌های مقدماتی از خلیل فاتح گفت؛ از خصوصیات اخلاقی، زیرکی و شجاعتش و در آخر از شهادت خلیل که وضعیت اسراء را در یک ماه گذشته دیده بود و همه‌ی اتفاقات را خودش به گردن گرفته بود؛ قضیه‌ی اسلحه، ماجرای آتش سوزی، اعتصاب او، نقشه‌ی فرار این دو نفر. خلیل، جان خودش را فدا کرد تا دیگران از این شرایط نجات پیدا کنند.
انتهای پیام/