چشمهای حداده هنوز به راهند
شهید «قدرتالله علیمحمدی» نهم فروردین ۱۳۳۹ در روستای حداده از توابع شهرستان دامغان چشم به جهان گشود. وی روزهای سیاه رژیم ستمشاهی در ردیف اول تظاهرات بود. هجدهم بهمنماه ۱۳۶۱ در عملیات والفجر مقدماتی به شهادت رسید. نمای مزار شهید «قدرتالله علیمحمدی» در روستای حداده تنها یادگار بزرگ مردیست که بیست و سه بهار را عاشقانه زیست.
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید قدرتالله علیمحمدی» نهم فروردین ۱۳۳۹ در روستای حداده از توابع شهرستان دامغان چشم به جهان گشود. پدرش ابراهیم علیمحمدی، مردی باصفا و با دستانی از جنس غیرت و همت و مادرش فاطمهخانم هم با وجودی مهربان و صداقت، همه عشقشان را نثارش کردند.
چشمان روستای حداده هنوز به راهاند
قدرتالله روزهای کودکی را تا پایان تحصیلات ابتدایی در روستا گذراند. پس از آن عازم تهران شد. در کنار برادران مهربانش در گرمابه مشغول کار شد و در کنار کار به ادامه تحصیل پرداخت.
وی روزهای سیاه رژیم ستمشاهی در ردیف اول تظاهرات بود و چه شبها که با بچههای جنوب تهران کوکتلمولوتف میساخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج و سپاه درآمد. به عنوان نگهبان در مجلس شورای اسلامی خدمت میکرد. سال ۱۳۶۰ به جبهه اعزام شد. هشت ماه در جبهه مردانه جنگید و سپس هجدهم بهمنماه ۱۳۶۱ در عملیات والفجر مقدماتی در تپه دوقلو به علت اصابت تیر به پیشانی به شهادت رسید.
پیکر پاک غیورمرد روستای حداده زیر رگبار آتش دشمن باقی ماند و چشم پدر و مادر پیرش تا همیشه به راه خیره ماند. هماکنون نمای مزار شهید «قدرتالله علیمحمدی» در روستای حداده تنها یادگار بزرگ مردیست که بیست و سه بهار را عاشقانه زیست.
انتهای متن/
