نامه‌ای از دل سنگرها؛ پر از ایمان و امید

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «غلام نجفی» یکم آذر ماه ۱۳۴۶، در روستای گلستان تابعه شهرستان رودان به دنیا آمد. پدرش شهریار، کارگر بود و مادرش رقیه (فوت ۱۳۶۶) نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و سوم خرداد ۱۳۶۷، در قصر شیرین توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش را در روستای دهبارز از توابع شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.

نامه دست‌نوشته شهید غلام نجفی:

بسمه تعالی

خدمت پدر عزیز و ارجمندم، سلام عرض می‌کنم.
پس از تقدیم سلام و آرزوی سلامتی برای آن پدر بزرگوارم، از خداوند متعال خواهان سلامتی و تندرستی شما هستم و امیدوارم حالتان خوب باشد، ناراحتی و نگرانی نداشته باشید و همیشه در کمال خوشی زندگی کنید.

اگر از حال فرزند دورافتاده‌ات، غلام، خبر خواسته باشی به حق محمد و آل محمد، آمین یا رب العالمین، سلامتی که یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های خداوند است، برقرار است و همیشه به دعا برای وجود عزیزت مشغولم.

پدر جان، تلگرافی که برایم نوشته بودی، در بهترین ایام زندگی به دستم رسید و بی‌نهایت سپاسگزارم که همیشه به یاد این فرزند دورافتاده‌ات هستی.

زیاد مزاحم وقتت نمی‌شوم و شما را به خدای بزرگ می‌سپارم.

از رودان به مادرم مریم سلام می‌رسانم، به برادرانم محمد، حمید، رضا و مهدی سلام می‌رسانم، لطفاً از طرف من رضا و مهدی را دیده‌ بوسی کنید.

به عمویم و اهل منزلش سلام می‌رسانم، عمه‌ام را سلام می‌رسانم، موسی را سلام می‌رسانم. محمد، احمد، گلزار و جمشید و اهل خانه‌شان را نیز سلام می‌رسانم.

والسلام، خداحافظ شما
پسرت غلام
۱۳۶۶/۰۷/۱۵