خاطره شهید حبیب سیاوش کازرونی «۳»
چند ساعت همسنگری با دوستان ارتشی
شهید «حبیب سیاوش کازرونی» در دفتر خاطرات خود مینویسد: «آن روز من خیلی گرفته شده بودم، علتش را هم نمیدانستم، اما خیلی نگران بودم. آن روز من و برادر قاسم فتاحی و برادر سیدباقر سعید پیش برادران ارتشی رفتیم، آنجا یک ضدهوایی بود و ما چند ساعتی آنجا بودیم...» متن کامل خاطره سوم این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید «حبیب سیاوش کازرونی» دوم تیرسال ۱۳۴۰ در شهرستان کازرون دیده به جهان گشود. دوران کودکی را گذراند و هفت سالگی راهی مدرسه شد. تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در رشته انسانی گذراند. سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد. در ایام جنگ تحمیلی به جبهه رفت و سرانجام ۲۴ اسفند سال ۱۳۶۶ در عملیات والفجر ۱۰ در منطقه ملخورعراق به شهادت رسید.
متن خاطره خودنوشت قسمت «۳» : چند ساعت همسنگری با دوستان ارتشی
چهارشنبه ۱۱ آذرماه ۱۳۶۰. در این روز شکراله به سوسنگرد رفته بود و من تا ظهر کاری نکردم و ظهر همراه با ماشین غذا با برادر رضا حسنزاده به سوسنگرد رفتیم و غذا از تدارکات گرفتیم و بعد به مقر بچههای نانوایی آمدیم و خبری از شکراله نبود. آن روز نمیدانستم که شکراله کجا رفته و بعد از زبان خودش فهمیدم که رفته بوده پیش علی نقی ابونصری، راستی علی نقی ابونصری هم زخمی شده که سطحی بوده است. در این روز دیگر چیزی نبود.
پنج شنبه ۱۲ آذرماه ۱۳۶۰ در این روز من و برادر اکبر به حمام رفتیم و شکراله هم به مالکیه آمده بود و وقتی از حمام به مالکیه آمدیم، چند ساعت بعد هم شکراله آمد و آن روز هم مانند دیروز ناراحت و نگران به نظر میآمد. آن روز من خیلی گرفته شده بودم، علتش را هم نمیدانستم، اما خیلی نگران بودم. آن روز من و برادر قاسم فتاحی و برادر سیدباقر سعید پیش برادران ارتشی رفتیم، آنجا یک ضدهوایی بود و ما چند ساعتی آنجا بودیم.
جمعه ۱۳ آذرماه ۱۳۶۰ در شب جمعه ما و برادران دیگر دعای کمیل را خواندیم و در آن شب برادرانی که بودند از قبیل شکراله پیروان و اکبر میراب و کاظم پدیدار و چند تن دیگر. صبح جمعه دعای ندبه با برادر شکراله و علی جوکار خواندیم و عصر جمعه ما را به سوسنگرد آوردند و یک مقر را برای ما گرفته بودند، این ساختمان ۷ اتاق داشت و ما یک اتاق آن را تمیز کردیم و ۹ نفر در آن اتاق بودیم. این ساختمان در نزدیکی پل و رودخانه بود.
انتهای متن/
