غزلِ پیکار با فتنه؛ در رثای قدس شریف
ای مسلمان، معنی اسلام چیست؟
اینکه ما داریم، غیر از نام نیست
با مهاجر، یاری انصار، کو؟
صدقِ بوذر، همت عمار، کو؟
مصطفا را، کعبه راف یاور کجاست؟
خیبری کین خواه شد، حیدر کجاست؟
در ستیز است این عدو چون بولهب
با محمد (ص)، با مسلمان، ای عجب
ای عرب، ای فارس، ای ترک، ای همه
یک به یک گرگان ربودند از رمه
تا به کشمیر از فلسطین، خون گرفت
آن یکی هندو، یکی صهیون گرفت
باز، در قدس است آتش شعله ور
ای صلاح الدین بر آر از خاک، سر
ای مسلمانان، دست سرکوبی بساز
صدصلاح الدین ایوبی بساز
بی سلاح و دین، صلاح الدین نبود
غیرت اصحاب قرآن، این نبود
همت از اغیار و گمراهان مخواه
یاوری غیر از خداخواهان مخواه
آنکه شد مملوک شیطان بزرگ
زیر شولای شبان، گرگ است، گرگ
چند باید دید؟ با این دمدمه؟
گله بان در خواب و گرگان در رمه
شرممان از روح پیغمبر بس است
ساختن با قاصب کافر بس است
فتنه ای زین دست هم در بسنیاست
یا نه تنها بسنیا در هر کجاست
در «چمن» گلهای ما، پژمرده اند
غنچه ها پائیز را خون خورده اند
منبع: زمان گل سرخ/ (مجموعه اشعار دفاع مقدس) (محمدرضا یاسری (چمن تهرانی)/1390
