«سنگر عشق» سروده ای از محمدرضا یاسری

ای دوست بخوان ز دفتر عشق

عنوان بلند سنگر عشق

یاران بکجا، تو در کجائی؟

وامانده ز همرمان، چرائی

برخیز چو رهروان چالاک

از خانه برون خرام، بی باک

ازمرز خودی یکی گذر کن

زی سنگر عاشقان سفر کن

آنجا، همه جلوه ی خدا بین

ایثار و محبت و صفا بین

آنجا، همه همت و کمال است

اینجا، همه حسرت و ملال است

آنجا، سخن از خروش و خون است

اینجا همه بحث چند و چون است

آنجا سخنی زما و من نیست

چون ما، همه را، ز خود سخن نیست

انجا سخن از نثار جان است

هرگز نه خیال آب و نان است

آنجا، همه خوب و باوفایند

یکرنگ و صبور و بی ریایند

با آنکه یلان شیر گیرند

چون لطف سپیده بی نظیرند

دنیا که ز عزمشان بلرزد

در منظرشان جوی نیرزد

هم دشمن و هم هوا بکشتند

زان ما و تو را پناه و پشتند

در مهر، چو آفتاب نوروز

در قهر، چو برق خانمانسوز

با خود نه، که با خیال جنگند

بر دشمن گرگ خو پلنگند

آن پاکدلان، که نیک بختند

دریای عمیق و کوه سختند

تن کرده همه نشانه ی تیر

جان بر لب و لب قرین تکبیر

در بازی عشق، پاکبازند

در حمله ی شوق، پیش تازند

آتش چو به زرمگه گشایند

هوش از سر دشمنان ربایند

قومی که چنین شود قویدست

سرهای ستمگران کند پست

شرمنده «چمن» که نیستش بیش

زین هدیه، چو برگ سبز درویش

منبع: زمان گل سرخ/ (مجموعه شعر دفاع مقدس)/ محمدرضا یاسری (چمن تهرانی)/1390