وصیتنامه - صفحه 86

قرآن را حفظ کنیم که قرآن مشعلی است که نور آن خاموش نمی شود و چراغی است که فروزندگی اش تمامی ندارد، دریایی است که ژرفایی آن به ادراک نیاید، راهی است که پایانش به گمراهی نینجامد، فروغی است که هرگز روشنی اش به تاریکی نکشد،

مهدى سلمانى در سال 1345 در خانواده‏اى اسلامى و مقيد به احكام و قرآن در آران ديده به جهان گشود. دوران تحصيلات ابتدايى مهدى مصادف با اوج انقلاب اسلامى ملت ايران بود. او نيز در اكثر راهپيمائيهاى دانش‏آموزان عليه رژيم طاغوت شركت مى‏كرد.با شركت در عمليات كربلاى 5 در يك نبرد نابرابر با دشمنان اسلام به درجه رفيع شهادت نائل آمد و به ديدار معبود خود شتافت.

مصطفى سال 1347ش در آران به دنيا آمد. روزى در تابستان 1350ش، موقعى كه به همراه خانواده براى زيارت مرقد مطهّر امام‏رضا عليه‏السلام به مشهد رفته بود، كنار رودخانه‏اى در حوالى زيارتگاه خواجه‏ مراد داخل رودخانه افتاد كه با توسّل مادر به امام‏ رضا عليه ‏السلام توسّط غريبه ‏اى از مرگ حتمى نجات پيدا كرد .مصطفى، كه به دنبال گم‏شده‏اش بود، بالاخره در تاريخ 65/10/4، كه در گردان پياده‏ ى على‏ بن ‏ابى‏طالب عليه‏ السلام هشت نجف اشرف سپاه به عنوان بى‏سيم‏چى سازمان‏ده ى شده بود، در عمليّات كربلاى چهار براى به زانو در آوردن دشمن متجاوز بعد از عبور از رودخانه‏ ى اروند در خرّمشهر، به ساحل جزيره‏ ى امّ الرّصاص حمله ور شدند. بعد از چندين ساعت جنگ جانانه با دشمن به شهادت رسيد و جنازه ‏ى مطهّرش در چنگ دشمن گرفتار ماند.

حاج قدرت الله متولّد 1324 و سوّمين فرزند خانواده، داراي سه برادر و دو خواهر بود. ايشان متأهّل بود و شش فرزند داشت.ایشان در سن چهل سالگي در تاريخ اسفند 1364 و در عمليّات والفجر 8 در فاو بر اثر اصابت تركش به ناحية سر به درجة رفيع شهادت نائل آمد.

مدتی است که اسلحه را بدوش گرفته ام بخاطر عشق و علاقه ای که دارم الان با همرزمانم مشغول پاکسازی هستیم...

واگر شهيد شدم اميدوارم كسانى كه در صحنه كارزار مى‌مانند براى پياده كردن اسلام واقعى و ادامه راه شهيدان حداكثر كوشش خود را بكنند...

آری مرگ در مقابل ما زبون و خار است و در مقابل هیچ چیز غیر از الله سر تعظیم فرود نمی آوریم، حتی مرگ را به اسارت خویش در می آوریم.

هدف رفتن من به جبهه دلايل مختلفي دارد. اول آنكه به‌خاطر عشق و علاقه‌اي كه به رهبر عزيزم و خاك وطنم داشتم. دوم آنكه ادامه‌دهندة راه شهيدان از جمله شهيد بختياري و كسائي‌نژاد باشم و من بيشترين از عمرم را در جبهه‌ها گذراندم تا نگذارم كه ايران اسلامي به دست كافران و نامسلمان‌ها بيفتد. حالا از جوانان تقاضا دارم كه صحنه‌هاي جنگ را هيچ‌وقت خالي نگذارند و خود را در اين امر الهي مسئول بدانند.

شهید اکبر دهار در وصیتنامه خود چنین با خداوند نجوا می‌کند: خدايا ننگ در رختخواب مردن را از من دور بفرما بارالها مرگم را شهادت در راه رسولت حضرت محمد (ص) قرار بده.

درخت اسلام احتياج به خون دارد پس بايد خون داد تا اين درخت آبياري گردد و مكتبي كه شهادت دارد اسارت ندارد.

از برادران و اقوامان تقاضا دارم كه در راه پيشرفت اسلام كوشا باشند و نه اينكه بگويند برادران و اقوامان شهيد شده ديگر احتياج نيست

شهید علی بختیاری از آمال و آرزوهای دنیا دست برداشته و به آخرت توجه کنید که منزل ابدی ما آن دنیاست و بلاخره همه خواهیم رفت چه بهتر که در راه خدا برویم.

شهید علی اصغر افشاری در وصیتنامه خود مخلصانه با عزیزانش سخن می‌گوید.

شهید اکبر منصوری در وصیتنامه خود می‌نویسد: از شما خواهش مى كنم كه همانطورى كه در جبهه ها با بعثيون و در داخل با منافقين و كفار مى جنگيد به مبارزه با نفس اهميت بيشترى قائل شويد و در خود سازى بيشتر بكوشيد.

یکم فروردین 1343، در روستای قلعه‌شیر از توابع شهرستان تربت‌جام به دنیا آمد. پدرش محمدعلی، کشاورز بود و مادرش خانم‌جان نام داشت

اي کاش من یک پاسدار بودم » : براي رزمندگان این افتخار بس که امام میفرماید. پاسدار حقیقی و فرمانده حقیقی کسی است که فکر و ذکرش خدا باشد. رزمندگان با شهادتشان و خونشان درخت اسلام را بارور میکنند. شهیدان فکر و ذکرشان خداست.

نگذارید زیبایی هاي زندگی، شما را از عبادت باز دارد. خدا را همیشه به یاد داشته باشید. نماز خود را ترك نکنید، مخصوصاً نماز جمعه را. مواظب باشید که ثروت و زیباییهاي دنیاي فانی شما را از هدفتان دور نکند.

به نداى «هل من ناصر ينصرنى» امام حسين(ع) لبيك بگويم. اگر در اين راه مقدس شهيد شدم که به سعادت رسيده ام و اگر لياقت آن را نداشتم، دين خود را ادا نموده ام.

شهید ابوالفضل الوانی در وصیتنامه خود می‌نویسد: خودم را لايق كشته شدن در اين راه نمى بينم. هنوز خيلى تا انسانيت و مومن واقعى شدن فاصله دارم و از خدا مى خواهم كه اين سعادت شهادت را نصيب ما بفرمايد.

باید همه چیزمان را فداي اسلام کنیم. کاري کنید که شهدا از ما راضی باشند. ما تا آخرین قطره خونمان از امام عزیز جدا نخواهیم شد. ما بایستی پاسدار خون شهدا یعنی امام حسین و یاران باوفایش باشیم.