شهید علی افرا

شهید «علی افراء» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: پدرجان، مادرجان و همسرم، صبور باشید. به‌ ویژه مادرم… می‌دانم داغِ فرزند سخت است؛ نمی‌گویم برایم گریه نکنید، اما اگر اشک از دیدگانتان جاری شد، آن را نثارِ امام حسین(ع) کنید. راه من و راه شهدا، که همان راه خداست، ادامه دهید و در حفظِ این انقلاب کوشا باشید.

برادر شهید تعریف می‌کند: زمانی که سرباز بود، در نامه‌هایش تأکید می‌کرد اگر به مشکلی برخوردم، حتماً او را در جریان بگذارم. با وجود اینکه از ما بسیار دور بود، همیشه به فکرمان بود. هنوز هم جوانمردی و مهربانی‌هایش برایم در زندگی درسی بزرگ است.

همسر شهید «علی افراء» می‌گوید: «شهید علاقه زیادی به جبهه رفتن داشت و به من گفت «پانزده روز به جبهه می‌روم و برمی‌گردم». انسان خوب و با خدایی بود، خیلی مهربان بود و همیشه نمازش را سر وقت می‌خواند. خاطرات زیادی ازش دارم، اگر دوباره می‌دیدمش حرف‌های زیادی بهش می‌زدم...»

نوید شاهد -برادر شهید "علی افرا" در خاطره ای از برادرش اینطور می گوید: «گذشت و فداکاری علی مرا تحت تاثیر قرار می داد. در نامه هایش بسیار تاکید می کرد که اگربه مشکلی برخوردم حتما او را در جریان قرار بدهم . هنوز هم جوانمردی و مهربانی هایش برایم در زندگی درس است .»