شهید غریبی که مادرش بعد از ۱۶ سال او را شناسایی کرد

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید غریب اسارت «محمدرضا  شفیعی نیک ابادی» دوازدهم بهمن ماه ۱۳۴۴ در تهران متولد شد. پدر این شهید که تقی نام داشت؛ به عنوان کارگر، مشغول به فعالیت بود و خدیجه نام مادرش بود. شهید محمدرضا شفیعی تحصیلات خود را تا مقطع سوم راهنمایی ادامه داد. با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت. در عملیات کربلای ۴ به اسارت دشمن بعثی درآمد و در تاریخ چهاردهم دی ماه ۱۳۶۵ به شهادت رسید.

محسن میرزایی از همرزمان شهید روایت شهادت این شهید غریب را اینگونه روایت می کند:

محمدرضا شفیعی نیک‌آبادی، جوانی از قم، فرزند مادری که دو سال پیش از آن چشم از جهان فرو بسته بود، در صف خط‌شکنان لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابیطالب حضور داشت.

در عملیات کربلای ۴، ما به اسارت دشمن درآمدیم؛ زخمی، بی‌رمق، و بی‌هیچ دسترسی به آب، غذا یا دارو. شکنجه و کتک بخشی از روزهای اسارت ما بود.

چند روز بعد، ما را به بیمارستان بصره بردند. اما آنجا نیز خبری از درمان نبود؛ برعکس، زخم‌هایمان را فشار می‌دادند تا درد بیشتری بکشیم.

در میان این رنج‌ها، محمدرضا همچنان استوار و شجاع بود. با بعثی‌ها بحث می‌کرد و بی‌پروا می‌گفت: «شما جنگ را آغاز کردید. ما پاسداران خمینی هستیم.» در اتاقی که عکس صدام بر دیوار بود، به مأموران اعتراض می‌کرد: «این عکس را از جلوی من بردارید.» محمدرضا مدام از شهادت سخن می‌گفت.

با صدایی پر از ایمان تکرار می‌کرد: «من شهید می‌شوم. به مادرم بگویید چگونه شهید شدم.»

پس از مدتی ما را به بغداد منتقل کردند. محمدرضا در آنجا با جراحات سنگین و عطشی جان‌سوز دست‌وپنجه نرم می‌کرد.

حتی یک قطره آب برایش نبود. در همان وضعیت وخیم با جسمی مجروح و لبانی تشنه به شهادت رسید.

صحنه‌ ی غم انگیزی بود که هرگز از یاد نمی‌رود اما سرشار از عظمت و ایمان، سال ۱۳۸۱ پس از شانزده سال پیکر شهدای غریب اسارت پیدا شد. پیکر محمدرضا شفیعی نیک‌آبادی سالم به ایران بازگشت و مادرش، با چشمانی اشکبار، فرزند شهیدش را شناسایی کرد.

انتهای پیام/