بیندیشید چرا رفتیم و چه خواستیم

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید محمدکاظم نصیری» ششم اسفندماه ۱۳۴۰ در شهرستان سمنان دیده به جهان گشود. پدرش قنبرعلی و مادرش کبرا نام داشت. تا چهارم متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. شانزدهم آبان ۱۳۶۱ در عین‌خوش توسط نیرو‌های بعثی بر اثر اصابت ترکش به پهلو، شهید شد. مزار او در امامزاده یحیای زادگاهش واقع است.

فرازهایی از وصیت نام شهید:

بیندیشید چرا رفتیم

از شما می‌خواهم که از خدا برایم طلب آمرزش کنید و سپس اگر برایتان ممکن باشد، کارگاه کوچکم را مرتب کرده و به همه نشان دهید و به عوض حجله، موتور و آخرین کارم را به عکس امام و غیره تزیین کنید و سرگذری بگذارید تا همه بدانند که ما هم در این دنیا تمایلات و خواسته‌هایی داشتیم و اگر می‌خواستیم، موفق‌تر از خیلی‌ها زندگی می‌کردیم، اما عشق به الله بالای همه این خواسته‌های مادی قرار گرفت و ضرورت یاری امام و اسلام، ما را بر آن داشت که در این راه قدم نهیم.‌

ای بشریت و‌ ای آن‌ها که از این کران تا آن کران جهان زندگی می‌کنید! به خود آیید و یاد ما کنید. هدف ما را در پیش چشم داشته باشید. ببینید و بیندیشید که ما بودیم و چرا برخاستیم و به‌خاطر چه کشته شدیم.

مادر! خواهم امشب

دامنت پرکنم از شبنم اشک

تا که این درد فراموش کنی

یاد دارم که به من می‌گفتی

آید آن روز که داماد شوی

من که داماد شدم ای مادر!

پس سزا باشد اگر شاد شوی

امشب ای مادر من شاد بخواب!

پسرت شاد رود حجله دگر

حجله‌اش تیر و عروسش خون است

مادرم بهتر از این چیست دگر

انتهای متن/