نخستین شهید مریانج شد

به گزارش نوید شاهد همدان، در ساعت ۳ بعدازشهر روز اول دی ماه ۱۳۳۵ در یک روز نسبتاً سرد زمستانی در خانواده‌ای متوسط ولی متعصب و مذهبی بعد از دو سال از ازدواج پدر و مادر پسری به دنیا آمد که نامش را محمود گذاشتند.

محمود دوران طفولیت را در اغوش پر مهر مادر و در زیر سایه پدر سپری کرد تا اینکه در هفت سالگی با یک دنیا شور و شوق پا به مدرسه گذاشت و تا پایان دوره ابتدایی در مدرسه مریانج به تحصیل پرداخت و در این مدت صاحب دو برادر کوچکتر به نام مهدی و حسین شد که درآمد ناچیز پدر کفاف یک خانواده پنج نفره را نمی‌داد از این روز محمود تصمیم گرفت برای کمک به پدر به کارگری بپردازد و حقوق ناچیز خود را تمام و کمال به پدر می‌داد تا چرخ زندگیشان بچرخد.

۱۷ ساله بود که خانواده آن‌ها به هشت نفر رسیده بود و زندگی برای پدر سخت‌تر بود به همین دلیل برای درآمد بیشتر راهی تهران شد. بعد از یک سال کار کردن و رسیدن به ۱۸ سالگی در سال ۵۴ برای خدمت سربازی به همدان آمد و خود را به ستاد اعزام نیرو معرفی کرد که از همدان به دزفول اعزام شد. پس از پایان سربازی در سال ۵۶ دوباره به تهران رفت و مشغول کار فلزکاری در یک کارگاه کمدسازی شد.

محمود برای رفاه خانواده شبانه روز تلاش می‌کرد. بعد از مدتی خانواده به فکر سروسامان دادن به زندگی محمود افتاده و دختری از بستگان را برایش نامزد کردند. محمود برای برادرانش الگوی سخت کوشی و مهربانی بود و آن‌ها سعی می‌کردند همچون برادرشان باری از دوش والدینشان بردارند.

محمود اعتقادات قوی داشت و به نماز و روزه علاقه زیادی داشت و برادرانش را به پیگیری از فرامین الهی ترغیب می‌کرد. با شروع جنگ تحمیلی براساس بخشنامه نظام و حضور مقضی خدمت‌های ۵۶ از طریق پایگاه نوژه خود را معرفی و راهی پایگاه وحدتی دزفول شد و در مقابل کفار بعثی ایستادگی کرد ولی در دهم مهر ۱۳۵۹ در دزفول به شهادت رسید و نام خود را به عنوان نخستین شهید شهر مریانج در جنگ تحمیلی به ثبت رساند.