شهید سردار ستار صفری؛ مبارز خستگیناپذیر در جبهههای وطن و لبنان
مستند ... و یک روز رفت
از همراهی با چمران تا مبارزه با اشرار؛ روایت یک عمر مجاهدت، شهید سردار ستار صفری، از مبارزان برجسته انقلاب و دفاع مقدس بود که در کنار شهید چمران در لبنان نیز علیه رژیم صهیونیستی جنگید. او در عملیاتهای متعدد داخلی و برونمرزی حضور داشت و پس از سالها خدمت در سپاه و نیروی انتظامی، همواره خط مقدم را جبههای برای ایثار میدانست. در آبانماه ۱۳۷۸، در درگیری با اشرار در ایرانشهر به آرزوی دیرینهاش رسید و به فیض شهادت نائل آمد. «مستند؛ و یک روز رفت» گوشهای از خاطرات مبارزات این شهید والامقام را به تصویر کشیده است.
به گزارش نوید شاهد ایلام، شهید سردار ستار صفری، از نامآوران ایلامی و همراه همیشگی شهید مصطفی چمران، پانزدهم تیرماه ۱۳۳۲ در روستای عمارت از توابع شهرستان سیروان استان ایلام دیده به جهان گشود. پس از فوت پدر، مسئولیت خانوادهای هشت نفره را بر دوش گرفت و در هجدهسالگی به تهران مهاجرت کرد تا با کار در شرکت «نورتن» زندگی خانواده را تأمین کند.
با آغاز نهضت انقلاب اسلامی، مسیر زندگیاش دگرگون شد و به صفوف انقلابیون پیوست. پس از پیروزی انقلاب، به عنوان پاسدار افتخاری وارد کمیته انقلاب شد و در مهرماه ۱۳۵۸ به استخدام رسمی سپاه پاسداران درآمد. آموزشهای نظامی را در پادگان پیشاهنگی تهرانپارس گذراند و داوطلبانه به کردستان اعزام شد؛ جایی که در مبارزه با ضدانقلاب از ناحیه دست مجروح شد.
پس از بازگشت، در گروه حفاظت مجلس شورای اسلامی فعالیت کرد و به دلیل تسلط بر زبانهای کردی و عربی، برای مأموریتهای محرمانه انتخاب شد. با آغاز جنگ تحمیلی، در عملیاتهای مهمی، چون فتحالمبین، طریقالقدس، بیتالمقدس، رمضان، والفجرها، خیبر، بدر و مرصاد حضور یافت و بارها تا مرز شهادت پیش رفت.
ستار صفری از جمله نیروهایی بود که در کنار شهید چمران در لبنان به مبارزه با رژیم صهیونیستی پرداخت. پس از شهادت چمران، به لشکر محمد رسولالله و سپس لشکر ۱۰ سیدالشهدا پیوست. در سالهای پایانی خدمت، به تیپ ۶۶ هوابرد سپاه ملحق شد و به عنوان فرمانده گردان ادوات در عملیاتهای برونمرزی از جمله عملیات سَرسنگ تا خاک ترکیه حضور داشت.
پس از گروگانگیری چهار مستشار ایرانی در لبنان، ستار به عنوان مستشار نظامی به لبنان اعزام شد و شش ماه در آنجا فعالیت کرد. با پایان دفاع مقدس، به معاونت طرح و عملیات نیروی زمینی سپاه و سپس به حراست فرودگاه منتقل شد. در این مأموریت نیز با دقت و تیزبینی، مانع خروج اموال قاچاق از کشور شد.
او مبارزه با قاچاق کالا، ارز و مواد مخدر را ادامه جنگ میدانست و مناطق مرزی را جبههای دیگر. پس از انتقال به نیروی انتظامی، پیشنهاد فرماندهی یکی از استانها را نپذیرفت و خواست در خط مقدم باشد. در تابستان ۱۳۷۷ به زاهدان رفت و پس از دو ماه به ایرانشهر منتقل شد.
سرانجام در دوازدهم آبانماه ۱۳۷۸، در درگیری با گروهی از اشرار و قاچاقچیان در روستای گورناک شهرستان ایرانشهر، به آرزوی دیرینهاش رسید و به شهادت نائل آمد. پیکر پاکش در بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
