شهادت، پایان هم‌عهدی «یحیی» با دوستانش بود
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید یحیی بینائیان» فرزند رجب و نرگس، بیست و ششم آذرماه ۱۳۳۸ در روستای کلاته از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. چه کسی می‌دانست خداوند بیست و دو بهار دیگر درست در دومین روز بهارش با زیباترین مرگ، جاودانه‌اش خواهد کرد؛ در بهشتی که به جهادگران در راهش وعده داده است.
در میدان زندگی، عدالت، صداقت و صبوری آموخت
آقا رجب و نرگس خانم با گرمای ایمان و صبوری و عشق اهل بیت(ع)، یحیی را پرورش دادند تا در میدان زندگی، عدالت، صداقت و صبوری بیاموزد. کلاته‌رودبار روستای محل تولد یحیی، شاهد بالندگی او بود. یحیی دوره ابتدایی را در همان روستا گذراند. در کنار پدر به کار کشاورزی مشغول شد. روزها کار می‌کرد و شب‌ها به تحصیل علم می‌پرداخت. تحصیلات خود را تا اول دبیرستان ادامه داد. یحیی نوجوانی که سیلی خورده ظلم و بی‌عدالتی حاکمان زمان خود بود، با تمام وجود رنج مردم روزگار خود را می‌فهمید. در مسیر جوانان مبارز و انقلابی قرار گرفت و پیامد این مبارزات، دستگیری او به دست ساواک بود. دوران خدمت وظیفه‌اش را در کرمانشاه گذراند. پس از پیروزی انقلاب و شروع جنگ، اولین بسیجی روستا بود که از طریق سپاه به گیلانغرب اعزام شد.
شهادت، پایان هم عهدی‌اش با دوستانش بود
یحیی با تمام جوانی‌اش با دوستانش عهدی بست بس بزرگ! اینکه تا آخر و تا نابودی دشمن در صف مبارزان بمانند و او بر عهد خود ماند و شهادت پایان خوش این هم عهدی‌اش با دوستانش بود. گیلانغرب پنجاه و دو روز مهمان گام‌های این مبارز با شهامت بود. در نهایت این تک‌تیراندازِ وادی عشق و شهادت بر اثر اصابت ترکش، دوم فروردین ۱۳۶۰ مهمان خداوندش شد. گلزار شهدای کلاته‌رودبار، میزبان مفتخر پیکر پاک یحیی شد.
انتهای متن/
