سر خدا را نمی‌توان کلاه گذاشت
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «جلال حسنی»، چهاردهم خرداد سال ۱۳۴۱، در روستای ورس از توابع شهر آبیک به دنیا آمد، پدرش حسینقلی، کشاورز بود و مادرش نگار نام داشت و تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، ششم فروردین سال ۱۳۶۱، در محور دزفول ـ شوش بر اثر اصابت ترکش به سینه و شکم، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
وصیت‌نامه شهید «جلال حسنی»:
باید تمام جهانیان بدانند که من این راه را با چشم باز انتخاب نموده‌ام و کورکورانه وارد خط اسلام نشده‌ام؛ بلکه درک کرده و با فکری روشن و با چشمی باز در این راه قدم نهاده‌ام. همچنین می‌خواهم بگویم این دنیا برای کسی نمانده و نخواهد ماند و تنها چیزی که در این دنیا برای انسان می‌ماند، اعمال و کردار اوست که آن هم در روز معاد خوبی و بدی اش به خودش باز خواهد گشت؛ پس چه بهتر که انسان راهی را انتخاب کند که امام حسین (ع) سر مبارک خویش را فدایش نمود و با ۷۲ تن از یارانش در راه اسلام به شهادت رسید.
در ایران خودمان هم، صد‌ها هزار شهید و جانباز، جان خود و اعضای خود را فدا نمودند؛ آن هم به خاطر اسلام و دین مبین اسلام بود، نه به خاطر دنیا و مقام؛ پس ما هم در این راه قدم بگذاریم و جان ناقابل خود را که امانتی بیش نیست، در راه اسلام و مستضعفین فدا نماییم.
همچنین می‌خواهم بگویم که شما‌ای کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانید مقداری از دلبستگی خود به دنیا را بکاهید و بیشتر به آخرت و روز معاد بیندیشید که سر هر کس را کلاه بگذارید، سر خدا را نمی‌توان کلاه گذاشت و خدا همیشه حاضر بر اعمال ماست!
پس شما هم‌ای شنودگان! بگوش باشید که افسار زمان از دست‌تان خارج نشود و مسایل شرعی را سبک نشمارید و به یکایک آنها عمل نمایید و فرزندان خود را در اوایل کودکی با احکام اسلامی آشنا نمایید که در آینده نزدیک همین کودکان خردسال، اسلام را جاودانه نگه خواهند داشت.
