از مداحی برای اهل بیت(ع) تا شهادت در راه ایشان
نوید شاهد: سردار رشید اسلام شهید «محمدمهدی نصیرائی» 4 بهمن‌ماه 1339 در مازندران چشم به جهان گشود. در دامان مادری پرورش یافت که علاقه‌مند به مکتب ولایت و امامت بود. از همان کودکی سیما و چهره نورانی داشت و سراسر وجودش مملو از تواضع، فروتنی و صبر بود.
شهید از زمانی که خودش را شناخت در اکثر مجالس مذهبی حاضر بود. از آنجا که از همان دوره نوجوانی شیفته اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بود در مجالس و محافل عزاداری به‌ویژه مجالس و محافلی که به نام سرور شهیدان اباعبداللهالحسین(ع) مذین بود نقش فعالی داشت و در کنار مداحان اهل بیت(ع) به نوحه‌خوانی و مداحی می‌پرداخت و در ردیف مداحان اهل بیت(ع) قرار گرفت.
ایشان در زمان پیروزی انقلاب اسلامی حضور گسترده‌ای در مقابله با ظالمان و ستمگران رژیم ستم‌شاهی داشت و از هر فرصتی برای رشد انقلاب اسلامی و رسوا کردن ظالمان استفاده می‌کرد و در پیروز انقلاب نقش بسزایی داشت. در همه کارها آنقدر پشتکار و استقامت داشت که اطرافیان از روحیه‌اش درس استقامت می‌آموختند. در اکثر اوقات اطرافیان را سفارش می‌کرد که با هم باشند و به خاطر حفظ انقلاب اسلامی ایثار و فداکاری کنند، از تفرقه بپرهیزند و میدان را برای رشد ضد انقلاب باز نکنید. تلاش فراوانی برای پرورش نوجوانان محله داشت و با برقرار کردن جلسات مذهبی و تدارک انواع برنامه‌های تبلیغی در جذب نوجوانان قدم‌های موثری برمی‌داشت.
شهید نصیرائی با آغاز جنگ تحمیلی حضور گسترده‌ای در جبهه‌ها داشت و نقش فعالی در تقویت بُعد معنوی جبهه‌ها ایفا می‌کرد. با دعا و با مناجات‌هایش باعث تقویت روحیۀ رزمندگان می‌شد. او با چهره‌ای بشّاش و با گشاده‌رویی با اطرافیان برخورد می‌کرد و از تواضع و فروتنی خاصی برخوردار بود. همین خصوصیات او بود که چه در سطح جبهه‌ها و چه در پشت جبهه‌ها در قلب رزمندگان و عزیزان جای داشت. طوری که هنوز طنین دلنواز یا مهدی(عج) و یا حسین(ع) او در جبهه‌ها به گوش می‌رسد. عاشق مولا امام زمان(عج) و شیفته اباعبداللهالحسین(ع) بود و در تمام اوقات نام ایشان را به لب داشت.
این شهید والامقام پس از دلاوری‌های بسیار 26 بهمن‌ماه 1364 در ادامه عملیات والفجر در جاده فاو - بصره به فیض شهادت نائل آمد و به دیدار مولایش شتافت. پیکر پاک و مطهرش در آرامگاه گله محله بابل آرام گرفت.
