شهیدی که از قبول مسئولیت فرماندهی خودداری می‌کرد
نوید شاهد: بار دیگر جهان نظاره‌گر تولد کودکی بود که به معنای واقعی مردی از خودگذشته شد. شهید «امیر نانگیر» فرزند «احمد»، 5 فروردین 1342 در خانواده‌ای متدین در تهران دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران كودكی در آغوش پرمهر مادر، با رسیدن به سن 7 سالگی وارد مدرسه شد و تحصیلات خود را آغاز کرد.
در زندگی انسانی حقیقت‌جو و حقیقت‌پذیر بود و در مسائل سیاسی مانند یک سیاستمدار رفتار می‌کرد.
او در دوران انقلاب با شرکت در تظاهرات و راهپیمایی‌ها خشم خود را نسبت به ظلم مستکبران اعلام می‌کرد و در پیروزی انقلاب نقش بسزایی داشت. بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و اعلام بسیج عمومی از طرف امام خمینی(ره) در بسیج شرکت کرده و در پیشبرد اهداف انقلاب و حراست از کیان اسلامی و دستاوردهای انقلاب فعالیت داشت.
شهید نانگیر با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران، پا به عرصه پیکار نهاد و در جبهه غرب با مزدوران شرق و غرب مبارزه می‌کرد. در طول خدمتش از قبول کردن مسئولیت فرماندهی خودداری می‌کرد و می‌گفت: «من بسیجی هستم و نمی‌خواهم به کسی فرمان بدهم، بهتر می‌بینم که به‌عنوان یک رزمنده ساده به اسلام خدمت کنم.»
این شهید دفاع مقدس پس از عملیات والفجر4 از طرف سپاه به مأموریت رفت و 5 بهمن‌ماه 1362 در منطقه عملیاتی اسلام‌آباد غرب، مردانه لباس عزت و شرف به تن کرده، دیپلم افتخار را از مکتب سرخ سرورش اباعبدالله(ع) گرفته و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
