زمان زیادی صرف پرستاری از سگ بیمار کرد
بردار شهید خاطره‌ای از شهید «حسن اربابی» و دلسوزی های وی برای یک حیوان روایت می‌کند. به گزارش نوید شاهد سیستان و بلوچستان، شهید «حسن اربابی» یکم آذر 1343 در فنوج پای به عرضه گیتی نهاد، تحصیلات ابتدایی را در محل تولدش گذراند.به علت فقدان امکانات آموزشی از ادامه تحصیل باز ماند و به شغل پدرش «ابراهیم»،کشاورزی روی آورد.
پس از گذشت مدتی به عضویت جهاد سازندگی درآمد و در این نهاد مشغول خدمت شد به قشر محروم و آبادانی روستاها شد. پس از مدتی به صورت داوطلبانه به جبهه اعزام و با بازگشت از جبهه به بسیج پیوست، چندین مرحله نیز به جبهه اعزام شد. سرانجام هفتم بهمن‌ماه 1365 در شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل شد.
برادر شهید:
یکی از بهترین خاطره‌هایی که در کنار اخلاق و منش شهید به خاطر دارم از دوران کودکی است، جلوی منزلمان یک روخانه در کنار آن جاده بود. روزی همراه با برادرم مشغول بازی بودیم که ناگهان یک خودرو با سگی که در حال عبور از جاده بود تصادف کرد، سگ بسیار آسیب دید و دست و پایش شکست. شهید با دیدن این صحنه بسیار ناراحت و غمگین شد، سگ را برداشت و در محلی در نزدیکی منزلمان گذاشت، زمان زیادی را صرف پرستاری و مراقب کرد.
پس از بهبودی حالش به منزل ما آمد و حتی بعد از شهادت «حسین» نیز به مدت 12 سال در حیاط و محوطه جلوی منزلمان بود.
انتهای پیام/
