گذری بر زندگی شهید عدالت و آرمان‌هایش
به گزارش نوید شاهد، شهید «علیقلی عدالت» فرزند «غفور»، 17 دی‌ماه 1331 در خانواده‌ای متدین اهل اهرِ آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود.
دوران کودکی
پس از دوران طفولیت در سن 6 سالگی وارد مدرسه شد، هنوز دوران ابتدایی را به پایان نرسانده بود که از داشتن نعمت پدر محروم شد. علی در میان همکلاسان خود محبوبیت بسیاری داشت و از نظر درسی نیز جزو شاگردان ممتاز محسوب می‌شد.
همه را به شرکت در مجالس مذهبی دعوت می‌کرد
پس از گذراندن دوران ابتدایی وارد دبیرستان شد، در این دوران ضمن فراگیری علوم درسی به مطالعه کتابهای مختلف دینی پرداخت و به همین دلیل همیشه اطرافیان و دوستان خود را جهت شرکت در مجالس مذهبی دعوت و تشویق می‌کرد.
شوق خدمت به کشور
شهید با اینکه از استعداد خاصی برای تحصیل برخوردار بود، حس وطن‌پرستی او را بر آن داشت که در یکی از ارگان‌های نظامی کشور به میهن خدمت کند و ایده و آرمان خود را در محیط خفقان کشور در دوران رژیم منحوس شاهنشاهی اشاعه داده و به آن جامه عمل بپوشاند.
برای دل‌رحمی مورد غضب بود
شهید عدالت در سال 1350 وارد آموزشگاه افسری و پس از فارغ‌التحصیل شدن در منطقه مرزی پادگان جلدیان مشغول خدمت شد. از آنجا که نسبت به زیردستان خود دل‌رحمی خاصی داشت و این کار مغایر با حکومت استبدادی سران طاغوت بود همیشه مورد خشم و غضب سران خودفروخته ارتش شاه قرار می‌گرفت.
شهادت
با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث علیه ایران، شهید عدالت در پادگان تبریز خدمت و در خط مقدم جبهه حضور پیدا می‌کرد.
این شهید والامقام پس از رشادت‌های بسیار در دفاع از کشور در حالی که فرمانده قرارگاه ارتش مهاباد بود، 24 آبان‌ماه 1362 در درگیری با منافقین به فیض شهادت نائل آمد.
«روحش شاد و راهش پررهرو باد.»
