نوکری سیدالشهدا دلیل آرامش شهید "غفاری"
به گزارش خبرنگار نوید شاهد تهران بزرگ، شهید مدافع حرم "حسن غفاری" بیست و پنجم شهریورماه سال ۱۳۶۱ درخانواده‌ای مذهبی در تهران دیده به جهان گشود. او که متاهل بود، دو فرزند یک پسر و یک دختر داشت. شغلش پاسدار نیروی قدس سپاه پاسداران بود. پس از حضور در سوریه یکم تیرماه سال ۱۳۹۴بر اثر اصابت موشک به خودرو در شهر درعا به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام در بهشت زهرای تهران آرام گرفته است. در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را می خوانید.
متن وصیت نامه شهید به شرح ذیل است:
«بسم رب الشهدا و الصدیقین یا ایتها النفس المطمئنه، ارجعی الی ربک رضیه مرضیه، فادخلی فی عبادی، و ادخلی جنتی بوی شهادت می‌کند مستم، از ازل مرا، بر مویت بستم بی‌قرارم من ای حسین (ع) جانم آری! این است وعده الهی، بازگشت همه به سوی اوست. خدای من در این لحظه که من تمام حرف‌هایم را به روی کاغذ می‌آورم، تنها فقط خودت می‌دانی که چه شور و غوغایی برای رسیدن به تو در دلم موج می‌زند. دیگر هیچ‌چیز در این دنیا مرا آرام نمی‌کند جز رسیدن به سوی تو و خشنودی تو. تازه معنی فزت و رب الکعبه را که از زبان مولا و امام اول خود جاری شده را درک می‌کنم.
در این دنیای ناچیز که دشمن زبون، شمشیر را برعلیه شیعیان از رو بسته، دیگر آرام و قرار ندارم. خدای من! تو از دل بنده‌هایت آگاه و باخبری، چگونه می‌توانم ساکت نشسته و زندگی‌ام را ادامه دهم، درحالی‌که جگر مولایم امام زمان (عج) خون است. آیا می‌توانم چشمانم را به روی این همه جنایت‌ها که بر محبین اهل‌بیت (ع) می‌آورند ببندم.
خدای من! دوستانم یک به یک می‌روند من راست، راست برای خود می‌گردم آرامش و قرار ندارم. خدای من! دیگران شاید فکر کنند من شهادت را برای بهشت می‌خواهم، ولی نه! ای معبود من! در این لحظه، این مکان و زمان از تو می‌خواهم اگر جان بی‌ارزش مرا قبول نمودی و بعد از پاک نمودن من خواستی مرا در بهشت خود جای‌دهی، از تو خواهش و تمنا دارم به جای بهشت که شاید آرزوی همه باشد، به من نوکری و غلامی آقا سیدالشهدا (ع) را بدهی.
چراکه تنها چیزی که مرا آرامم می‌کند، نوکری و خادمی و خدمتگزاری به سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین (ع) است. بسیار تیغ دیدم که یکی را دوتا کند نازم به تیغ عشق، دوتا»
انتهای پیام/
