زندگی نامه شهید محمد حسین چاوشی نجف آبادی

سه‌شنبه, ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۲۷

آرشیو زندگی نامه

محمدحسين چاوشي نجف آبادي، دومين فرزند باقر و صديقه محمدي، در هجده آبان ماه سال 1336 در شهرستان نجف آباد در خانواده اي مذهبي به دنيا آمد. از همان كودكي صميميت و مظلوميت در چهره او نمايان بود.

زندگی نامه شهید محمد حسین چاوشی نجف آبادی

نویدشاهد: محمدحسين چاوشي نجف آبادي، دومين فرزند باقر و صديقه محمدي، در هجده آبان ماه سال 1336 در شهرستان نجف آباد در خانواده اي مذهبي به دنيا آمد.

از همان كودكي صميميت و مظلوميت در چهره او نمايان بود.

او در 7 سالگي به دبستان رفت و 4 سال در مدرسه خواجه نصير در نجف آباد از توابع اصفهان به تحصيل ادامه داد.

محمد حسين با اينكه كوچك بود ولي اوقات فراغتش را در بيرون از منزل به كار مشغول مي شد، تا اينكه بتواند مخارج تحصيل خود را تأمين كند.

وي به خاطر فقر مالي مجبور به ترك تحصيل شد و به كار دوچرخه سازي مشغول شد تا بتواند كمكي به خانواده باشد . او خيلي صرفه جو و قانع بود.

پس از شغل دوچرخه سازي به شغل بنايي رو آورد . در سال 1355 به خدمت سربازي اعزام شد كه در حين خدمت پدر خود را از دست داد . در سال 1357 خدمت سربازي ايشان به اتمام رسيد و به نجف آباد برگشت و به شغل قبلي « بنايي » خود ادامه داد.

هميشه مي گفت : «نماز را اول وقت بخوانيد.» «و بنابر احساس وظيفه شرعي ديگران را هم تشويق مي كرد.

وي سعي مي كرد هيچوقت نمازش ترك نشود. هميشه شب هادر هر كجا كه بود، بر مي خاست و نماز شبش را مي خواند.

هميشه روزهاي جمعه به نماز جمعه مي رفت و هيچگاه اين كار را ترك نمي كرد.

او از غيبت كردن بيزار بود. به قرآن علاقه زيادي داشت و در محافل و جلسات قرآني كه از جمله تفسير قرآن شركت مي كرد و هميشه شب هاي محرم در مراسم عزاداري شركت مي كرد.

ايشان در سال 1358 در22 سالگي با خانم زهرا منتظري ازدواج كرد و مدت زندگي مشترك ايشان با همسرش 6 سال بود. حاصل ازدواج آنها دختري به نام الهه مي باشد.

همسرش، زهرا منتظري، مي گويد:« شغل او در زمان ازدواج بنّايي بود و بعد از مدتي وارد سپاه شد. او به دليل علاقه زيادي كه به مادرش داشت و چون پدرش را هم از دست داده بود و مادرش زحمات زيادي براي او كشيده بود، از من مي خواست كه احترام زيادي به مادرشان بگذارم.

محمدحسين صبر و حوصله زيادي داشت و اگر كاري را شروع مي كرد تا آخر به اتمام مي رساند.

او رفتارش با تمام آشنايان خيلي خوب بود و هيچ تبعيضي بين خانواده خودش و خانواده همسرش قايل نمي شد.

او بيشتر به جلسات قرآن مي رفت و بيرون از منزل بود . زماني كه ما مهمان داشتيم در كارهاي خانه به من كمك مي كرد.

محمدحسين مانند ساير اقشار جامعه علاقمند دفاع از مملكت خود بود و به همين منظور به صورت داوطلب وارد بسيج شد و مدتي در قسمت مهندسي به كار مشغول شد . در اعزام هاي بعدي در رسته هاي رزمي مشغول خدمت شد، چون از پشتكار و توان فوق العاده اي برخوردار بود به عنوان كادر رسمي سپاه، به خدمت در جبهه هاي نبرد حق عليه باطل مشغول شد.

از آرزوهايش اين بود كه ما خانه اي براي خودمان داشته باشيم.

وي تصميم به رفتن به جبهه گرفت. اولين بار كه به جبهه اعزام شد، 23سال داشت و به مدت 4 ماه از طرف بسيج به جبهه اعزام شد.» او در عمليات هاي زيادي شركت كرد. از جمله عمليات هاي رمضان،محرم و بدر و مسئوليت گردان را بر عهده داشت.

در ابتدا آرپي جي زن بود.

يگان خدمتي او در جبهه، لشكر 8 نجف الشرف بود.

محمدحسين چاوشي نجف آبادي در عمليات بدر در جزيره مجنون، در تاريخ 1363/12/24 به دليل اصابت گلوله به ناحيه نخاع شهيد شد.

ايشان در وصيت نامه خود چنين نوشته اند:« با سلام و درود بر منجي عالم بشريت، حضرت مهدي صاحب الزمان (عج) و با آرزوي سلامت و توفيق براي رهبر كبير انقلاب و بهبودي مجروحين و موفقيت و پيروزي براي همه ملت ايران.

اما خانواده عزيزم، مادرم، مفتخر باش كه چنين فرزندي تربيت نموده و از اينكه در راه خدا مرا كشته ببيني، همچون مادران صدر اسلام غم و رنجي به تو دست نخواهد داد.

و اما شما همسر عزيزم، مي داني كه بازگشت همه به سوي اوست. از تو مي خواهم كه در تربيت فرزندم كوشا باشي و او را آنگونه پرورش بدهي كه باعث افتخار تو و منشأ خير و بركت باشد.