غزل شهود
شنبه, ۲۴ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۲۸
که بود آنکه مرا در وجود من گم کرد / تمام بود مرا در نبود من گم کرد
نوید شاهد:
که بود آنکه مرا در وجود من گم کرد
تمام بود مرا در نبود من گم کرد
کدام خلسه ی وهن آفرین وهم آمیز
تمام کشف مرا در شهود من گم کرد
فلک زمین و زمان را به نغمه ای خاموش
در انحنای شب بی سرود من گم کرد
هزار هاجر لب تشنه پا به پای سراب
مرا به هرم لبان کبود من گم کرد
حرم دوید و دوید و دوید تا خود را
فکند بر من و در تار و پود من گم کرد
هنوز مست همان مستیم، همان مستی
که دست و پای تو را در ورود من گم کرد
منبع: کتاب شعر با کاروانی از کبوتر
که بود آنکه مرا در وجود من گم کرد
تمام بود مرا در نبود من گم کرد
کدام خلسه ی وهن آفرین وهم آمیز
تمام کشف مرا در شهود من گم کرد
فلک زمین و زمان را به نغمه ای خاموش
در انحنای شب بی سرود من گم کرد
هزار هاجر لب تشنه پا به پای سراب
مرا به هرم لبان کبود من گم کرد
حرم دوید و دوید و دوید تا خود را
فکند بر من و در تار و پود من گم کرد
هنوز مست همان مستیم، همان مستی
که دست و پای تو را در ورود من گم کرد
منبع: کتاب شعر با کاروانی از کبوتر
نظر شما
