در سالروز شهادت منتشر می شود

گذری بر زندگی نامه و وصیت نامه شهيد رجبعلي تفضلي

زندگينامه شهيد

نهم خرداد 1333، در شهرستان قوچان به دنیا آمد. پدرش یحیی و مادرش کلثوم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سال 1358 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و سه دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. یکم فروردین 1361، در شوش به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.

فرازي از وصيت نامه شهيد

ما به امام امت خمینی کبیر قول داده‌ایم و گفته‌ایم ما مردم کوفه نیستيم که امام تنها بماند و به قول خود وفا خواهیم كرد به قول برادر شهیدمان رجایی مظلوم که واقعاً مظلوم بود که می‌گفت اي خدای بزرگ ما به امام و اسلام وفادار خواهیم ماند و ما هم این‌چنین خواهیم گفت ای خدای بزرگ ما به امام و اسلام وفادار خواهیم ماند از خداوند متعال می‌خواهم و آرزو دارم که تا انقلاب مهدی امام خمینی را نگهدارد به قول شهید رجایی اگر چنانچه سر داری افتاد پرچم را یک نفر دیگر سریع بردارد امیدوارم که همگی به قول خود وفا کنیم که ان شا الله

منبع: پرونده فرهنگی شهداء اداره هنری اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امورایثارگران خراسان رضوی

گزارش خطا

پسندها: 0

اشتراک گذاری

برچسب ها:

زندگینامه شهید وصیت نامه شهدا شهید رجبعلی تفضلی شهدای خراسان رضوی نوید شاهد خراسان رضوی

نظرات شما

حمید

۲۳:۰۳ - ۱۳۹۷/۱۰/۰۷

سلام.من از همرزمهای شهید پاسدار رجبعلی تفضلی هستم ایشان فردی خداجو ،شجاع،مردمدار،بسیار مهربان بودن.کسی بودن که وقتی فرمانده اعلام کردن چندنفر رابه عنوان جان فدا میخوام اولین نفری بودن که برای سه بار ازجا بلند شدن اعلام آمادگی کردن بسیار فعال و نترس بودن مرخصیها خودش به همرزمانش میدادن بااینکه صاحب 4فرزند خردسال بودن.به اطاعت ازرهبری خیلی سفارش میکردن.همیشه می گفتن که دوستان هیچ ناراحت نباشبد پیروزی ازان ماست .
«آنانکه ایمان اوردن ازوطن هجرت گزیده‌اند ودرراه خدا به مال وجانشنان جهاد میکردند آنها رانزد خدا مقام بلندی است و آنان سعتادتنمدان و عاشقان عال علی هستن و امروز روز عمل است وحسابی وجود نداردوفردای قیامت را هم اکنون حساب هست ودیگر عملی وجودندارد.از سخنان این بزرگ دین »
روحش شاد و یاد اوو تمامی شهدای این راه گرامی باد

پاسخ

گزکوه

۲۳:۴۷ - ۱۴۰۰/۱۲/۱۶

ایشون دایی من هستن من هیچ وقت نتونستم ببیمنشون چون سال ۶۵ به دنیا اومدم و متاسفانه فقط یه نام و خانوادشون برامون به یادگار موندن و متاسفانه پدر بزرگ و مادربزرگم دق کردن از اینکه هیچ وقت پیکر پسرشون پیدا نشد .