وعده ديدار

يك روز بنده به همراه همكارانم با اكيپ صدا و سيما براي تهيه گزارش از مناطق عملياتي جنوب به اهواز رفتيم. ابتدای حضورمان در عقبه لشكر در پايگاه شهيد بهشتي اهواز با شهيد طوسي كه در در آن زمان مسئول اطلاعات عمليات لشكر بودند ملاقات كرديم همه عوامل از جمله تصوير بردار و ديگر همكارانم آماده گزارش شديم. اما در همان ابتداي كار شهيد طوسي از ما عذر خواهي كردند و تهيه گزارش را به فرداي آن روز موكول كردند بنابر قولي كه از شهيد طوسي گرفته بوديم صبح روز موعود به اتفاق گروه ، خدمت ايشان رسيديم آماده ضبط گزارش بوديم باز شهيد طوسي و عده روز ديگر را دادند. در طول مدت اقامتمان در منطقه كه حدود دو هفته طول انجاميد بنابه به امر شهيد طوسي چندين بار در مناطق عملياتي مختلف از جمله فاو، جزيز مجنون، آبادان و اهواز جهت تهيه گزارش حاضر شدیم. اما نتوانستیم با ایشان صحبت کنیم.
بعد از گذشت مدتي به عقب برگشتيم در پايگاه شهيد بهشتي اهواز وقتي با همرزمان شهيد طوسي در مورد اين ماجرا صحبت كرديم آنها گفتند: شهيد طوسي هيچ علاقه اي به مطرح شدن و قرار گرفتن در مقابل دوربين صدا و سيما نداشت اما از طرفي نمي خواست دل شما را بشكند و به همين خاطر شما را به مناطق عملیاتی مختلف می برد تا از آن مناطق و بچه ها خاطراتی را ثبت کنید. ایشان بسیجیان را مهمتر از خودش می دانست.
آن روزها خيلي زود گذشت و ما امروز در حسرت آن لحظات شيرين از دست رفته هستيم اما من خودم بعدها متوجه شدم كه حضور ما درمناطق عملياتي از بركت همين برخوردهاي ساده ایشان بوده است.
راوی: محمدمهدي جمناني