در حال و هوای تشییع «عاشوراییان غدیر»؛
بازهم این ملت، معجزه کرد. باز هم آمد در بدرقه شهیدان کربلای غدیر، شهیدان مدافع حرم ایران، این حریم لالههای زهرایی و شقایقهای سرخ عاشورایی، تا به همه جهان بگوید: پناهگاه همه ما این شهیدانند. پناهگاه ما خامنهای است که فریاد صلابتش در شب ترس و تردید، شعله به خورشید میکشد و مشت بر قلب آسمان میکوبد و گلبانگ سربلندی یک تاریخ میشود.ای ایران! تو چقدر بزرگی، چقدر بیکرانهای مثل عاشقان شهیدت...ای خامنهای!ای تنها چراغ امید به زنده ماندن این کانون کهکشانی نور،ای کلام و نام تو آخرین فریاد خونین شهیدان،ای دماوند دلیری دل یک ملت!ای قبلهی قلب قدس! این ملت آمد تا بگوید در قاموس شهادت، ننگ تسلیم نیست. این حسینیان تاریخ با تو به این قلهی بلند بینش و باور، قد کشیدهاند.ای امام این امت عشق! قامت بلند دار... قیامت کن!