«مصطفی» بود اسمش، اما در خانه به عشق زهرا (س)، «محسن» صدایش می‌زدند. این کارگر کارخانه چیت سازی، از جهاد سازندگی به جبهه رسید و از دیده بانی توپخانه، پیک مخصوص سردار بزرگ جنگ، شهید «حاج همت» شد و از مسئولیت تدارکات و پشتیبانی «لشکر 10 سیدالشهدا» تا فرماندهی رزمی- مهندسی لشکر و سرانجام... وضویی که به نماز خونین وصال منتهی شد و: «در عشق، دو رکعت است که نمازش درست نیاید، الا با خون»!...