شهدای همدان - صفحه 99

در سال های انقلاب کودکی بیش نبود اما با دوستان خود سعی می کرد هر چند اندک، گامی بزرگ در راه پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران بردارد. پس از انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و لباس سبز پاسداری از وطن را به تن کرد و روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

مظاهر رضائیان بیستم دیماه سال 1345 در روستای خاکریز شهرستان اسدآباد از توابع استان همدان در خانواده ای ساده زیست و مذهبی به دنیا آمد. به نیروی هوایی پیوست و به عنوان خلبان هواپیمای جنگی مشغول ادامه تحصیل و کسب آموزش شد. در کنار دوره های تخصصی، دوره کارشناسي رشته علوم و فنون نظامي را نیز تحصیل کرد و موفق به اخذ مدرک لیسانس شد.سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا و خدمت در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، هفتم آبان ماه سال 1382 در حین انجام ماموریت دچار حادثه شد و در زنجان بر اثر سقوط هواپیما به شهادت رسید.

مظاهر سال دوم تجربی بود و من اول دبیرستان بودم بنابراین مظاهر بزرگ‌تر و راهنمای ما بود. دو روز بعد با سایر دوستان ازجمله شهید مالک ولی‌زاده و داریوش بسطامی و کیومرث سرمدی عازم همدان شدیم. دو روز در اعزام نیروی همدان مستقر شدیم و تجهیزات لازم را ازجمله پوتین و لباس دریافت کردیم و شب با تعدادی مینی‌بوس به سنندج رفتیم و در جهاد سنندج استراحت کردیم.

به جبهه پیرانشهر رفتیم که همه اش برایم خاطره بود. بعد از برگشتن از پیرانشهر با جمعی از برادران دبیرستان طالقانی یک نمایشنامه اجرا میکردیم که در این هنگام بنا شد برادران طرح لبیک به جبهه بروند و ما چون نمایش بازی میکردیم این توفیق را نیافتیم. وقتی که شنیدم که برادران طرح لبیک همدان در والفجر 5 شرکت کردند و این شانس مسّلم را از دست داده ام خیلی ناراحت شدم تا اینکه در 25 اسفند62 دوباره به جبهه رفتم و تا 16 اردیبهشت63 در جبهه چنگوله بودم. تا اینکه دوباره در حال حاضر تصمیم به رفتن به جبهه گرفتم.

خداوندا از تو مى‌خواهم چگونه زيستن را به من بياموزى خود چگونه مردن را كه همانا (زنده بودن) در راه اسلام اعتلاى حق است خواهم آموخت. خدايا به من نيروى ده تا با اين دشمنان اسلام مبارزه كنم.

سال 1357 یعنی همان سال پیروزی نهایی خون بر شمشیر، نوجوانی 17 ساله بود اما همچون جوانان و مبارزان پر شور انقلابی در راهپیمایی های فعالیت های ضد طاغوت شرکت می کرد و از هیچ اقدامی برای پیشبرد انقلاب بزرگ ملت ایران و مردم شهید پرور همدان فروگذار نبود.

این کتاب به همت خانم بهناز ضرابي زاده نویسنده خوشنام حوزه دفاع مقدس و نشر صرير وابسته به بنياد حفظ آثار و نشر ارزش هاي دفاع مقدس در سال 1385 روانه بازار نشر شد. سردا شهید حسن ترک دلاور مرد خطه همدان و از فرماندهان شجاع سال های دفاع مقدس بود که در کنار شهیدانی چون علی چیت سازیانف حبیب مظاهری، مصیب مجیدی و حاج حسین همدانی، دلاورانه از اسلام و انقلاب و کشور افتخارآمیز ایران دفاع کرد.

«آقا مصیّب» کتابی است که به روایت حماسه شهید مصیّب مجیدی می پردازد. این کتاب را کنگره سرداران، فرماندهان، امیران و 8000 شهید استان همدان گردآوری کرده است.

در سال های انقلاب به خاطر دستیابی به فرصت شغلی بهتر روانه تهران شده بود و در همان ایام همراه با مردم انقلابی ایران در تظاهرات و راهپیمایی های انقلابی شرکت کرد و در راه پیروزی انقلاب گام برداشت. سال 1358 ازدواج کرد و سه فرزند دختر از سوی خداوند به خانواده او اهدا شد که از وی به یادگار مانده است. در سال های دفاع مقدس با هدف دفاع از اسلام و انقلاب با عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

با درود و سلام فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران اين پيرمرد بزرگ و بت شكن زمان، ابراهيم زمان، نايب بر حقش آيت اله العظمى امام خمينى و با درود و سلام فراوان به تمامى شهيدان صدر اسلام از هابيل تا شهيدان اين زمان و با درود و سلام فراوان به تمامى كارمندان و كاركنان نهادهاى انقلاب اسلامى ايران كه بدرستى براى ملت غيور و شهيد پرور انقلاب اسلامى كوشش و تلاش دارند .

بارالها مي دانم که تمام جهانيان را آفريده اي و هرچه بخواهي مي کني. پس بارالها مرا در شرايطي بگذار که حتي در لحظه جان دادن نيز غفلت ننمايم. من خودم را لايق شهادت نمي دانم ولي اگر خدايم و سرورم مرا به سوي خود بخواند با کمال ميل مي روم و خونم را در راه اسلام مي دهم که درخت اسلام بارور و درخت ظلم و فساد جهاني ريشه کن گردد. بهترين پيام اطاعت از امام خميني و بهترين خوشبختي من رسيدن به لقاءالله است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال های دفاع مقدس، بنا به وظیفه شرعی و قانونی و با هدف خدمت به اسلام و انقلاب به عنوان سرباز به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. سرانجام در سوم آبان ماه سال 1366 در پادگان شهید ثابت خواه گیلانغرب در حال انجام ماموریت به شهادت رسید و به یاران و همرزمان شهیدش پیوست.

امیر از همان کودکی در هیات های حسینی و مجالس مذهبی حضور فعال داشت و از حال و هوایی حسینی و عاشورایی برخوردار بود. کمک حال خانواده و اهل محل بود و سعی می کرد به خانواده های محروم و ضعیف جامعه کمک کند.

آلبوم خاطرات سال های دفاع مقدس مملو از صحنه های تلخ و شیرین بسیاری است که هر کدام از آنها برای ایثارگران و دلاورمردان 8 سال جهاد و مقاومت هزاران برگ خاطره است. تصاویری که شاید حاضرین در عکس همه شهید شده اند، عکس هایی که لحظه های سخت عملیات را روایت می کند و لحظه های عرفانی وداع رفیقان قبل از عملیات ها که ناخودآگاه بیننده را به یاد وداع شهدای کربلا می اندازد. به یاد شهدا و ایثارگران آن سال ها، این مجموعه از عکس های دیده نشده رزمندگان همدانی لشکر 32 انصار الحسین (ع) برای اولین بار از سوی پایگاه جامع ایثار و شهادت، "نوید شاهد همدان" تقدیم شما می شود. هدیه به پیشگاه با عظمت شهیدان، امام شهیدان و سید و سالار شهیدان صلوات.

وحشت زده از خواب پریدم. تمام بدنم خیس عرق شده بود. گالن 20 لیتری رو دادم دست صادقی راننده دانشگاه. گفتم این 20 لیتری رو ببر خونه شهید خادمی.

الان که این نامه و در واقع وصیتنامه را می نویسم پایگاه نوژه هستم. احساس آرامش می کنم و امیدم به خداست. فردا به مرز خواهم رفت که باعث خوشحالی است. امیدوارم اسلام پیروز شود. نصیحتم به شما و تمام فامیل این است که باهم باشید و به خدا امید داشته باشید.

به دلیل هوش خدادادی و تلاش و پشتکاری که از خود نشان داد ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته اقتصاد پول و بانکداري شد و به استخدام دانشگاه بوعلی سینای همدان درآمد. بسیار منظم و با برنامه بود و به ورزش های مختلف از جمله هاکی، شطرنج، فوتبال و هنرهای رزمی علاقه داشت و در هر یک از آنها پیشرفت های قابل توجهی پیدا کرد.

از راه دور خدمت امام عزيزم سلام مي فرستم از درون چادري که در آن معنويت مي بارد و همه با هم يکي هستند. از خداوند و امام مي خواهم که مرا ببخشند چون نتوانستم آن طور که وظيفه ام بود ادا کنم و از امام مي خواهم که از خداوند بخواهد که مرا ببخشد چون جوانم و نادان.

با آغاز جنگ تحمیلی، درس و تحصیل را رها کرد و با وجود برخورداری از اوضاع مالی خوب و برخورداری از شرایط مطلوب زندگی، به عنوان بسیجي داوطلب روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. در مناطق عملیاتی مختلف انجام وظیفه کرد و در راه دفاع از اسلام و انقلاب مجاهدت ها از خود بر جای گذاشت. سرانجام در یکم آبانماه سال 1363 در منطقه عملیاتی میمک و در درگیری با نیروهای بعثی عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

هنر سردار شهید علی چیت سازیان فرمانده اطلاعات و عملیالت لشکر 32 انصار الحسین استان همدان، این بود که از دل قهوه‌خانه‌ها و زورخانه‌ها، افراد شجاع که از نظر اعتقادی در سطح ضعیفی بودند و حتی برخی از آن‌ها نماز نمی‌خواندند را انتخاب کرده و از آنان رزمندگانی شجاع و مخلص پرورش می‌داد.