دانشجومعلم، عاشق ولایت

به گزارش نوید شاهد ایلام؛ سالروز شهادت دانشجومعلم عاشق ولایت؛ شهید سیدصاحب حسینی بار دیگر آذرماه ورق می‌خورد و نام شهید «سیدصاحب حسینی» فرزند نجابت، ایمان و غیرت، در تقویم دل‌ها روشن می‌شود.

 

 شهید «سیدصاحب حسینی» فرزند سیدمحمد، یکم مهرماه ۱۳۴۶در خانواده‌ای مذهبی و ولایی در شهر کوت، مرکز استان واسط عراق، چشم به جهان گشود. در سال ۱۳۵۰ همراه خانواده به وطن خود ایران بازگشت و در تظاهرات انقلابی سال ۱۳۵۷، با وجود  سن کم، حضوری فعال و مستمر داشت. او جوانی بود که از خاک مظلوم کوت عراق قد کشید، در خرمشهر بالید، با انقلاب همراه شد و در هجرتی دشوار، شانه‌به‌شانه خانواده‌اش به دره‌شهر ایلام آمد تا فصلی تازه از بندگی و مجاهدت را آغاز کند. دوره راهنمایی و دبیرستان را در دره‌شهر گذراند و پس از آن در آزمون دانشگاه پذیرفته شد و در رشته تربیت معلم وارد دانشگاه ارومیه شد.از همان کودکی نه‌تنها درس خواند، بلکه درس فهمید؛ درس مقاومت، درس غیرت.  رس ایستادن پای حقیقت. در روز‌های آتش و خون، هنگامی که خیابان‌های جنوب شعله‌ور بود، سیدصاحب آواره نشد… بلکه آبدیده شد. تحصیل را جدی گرفت، دل را به خدا سپرد و قدم در مسیر معلمی گذاشت؛ مسیری برای ساختن انسان و پرچمداری هدایت. اما برای او، معلمی تنها پشت میز و نیمکت نبود؛ نخستین صفحه کتابش برسنگر دفاع از وطن نوشته شد.

در ترم پایانی دانشگاه، پاییز ۱۳۶۶، دعوت بسیج دانشگاه را لبیک گفت و راهی جبهه شد؛ و آنجا… در ارتفاعات قلاویزان مهران، در نقطه‌ای که آسمان به زمین نزدیک‌تر است، در حال نماز و مناجات با پروردگار، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت رسید.پایانی باشکوه برای جوانی که همه آغازهایش نور بود.

امروز سالروز شهادت این دانشجومعلم والامقام است؛ شهیدی که نامش سندی روشن بر حقیقتی جاودان: معلمی یعنی ساختن آینده، حتی اگر به بهای جان امروز باشد.مزار نورانی‌اش در جوار امامزاده سیدابراهیم (ع) زرین‌آباد، قبله‌گاهی است برای دل‌هایی که می‌خواهند معنای حقیقی «بندگی»، «غیرت» و «مسیر ولایت» را دریابند.

امروز بر او سلام می‌کنیم؛
 بر ساده‌زیستی‌اش
 بر ایمانش
 بر نمازش… 
و بر لحظه‌ای که برای همیشه تاریخ را روشن کرد.

سلام بر سیدصاحب… سلام بر 

نمازش… سلام بر شهادتش…

آیه همیشگی شهدا: ﴿وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیaلِ 
اللّٰهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ﴾ (آل‌عمران، ۱۶۹)

انتهای پیام/