فیلمساز هرمزگانی، مقاومت را به قلب دختران ایران رساند

به گزارش نوید شاهد، صحنه‌های وایرال‌شده در فضای مجازی، مادری را نشان می‌دهند که در غزه، زیر آوار بمب‌های صهیونیستی، ضجه می‌زند و با دستان لرزان و تمام قدرت، آجرها را از روی کودک مدفونش برمی‌دارد تا او را نجات دهد.

لحظه‌ای که قلب میلیون‌ها نفر را به درد آورد. این نه خیال، بلکه واقعیت نسل‌کشی سیستماتیک کودکان و زنان فلسطینی است؛ فاجعه‌ای که هر روز در کرانه باختری و غزه، با ویدئوهایی که جهان را تکان می‌دهد، تکرار می‌شود. در این میان، مرضیه دهقانی، فیلمساز بندرعباسی، از دور وارد میدان می‌شود: دوربینی که کالاهای حامی اشغالگری را شکار می‌کند و قلمی که روایت مادران غزه را به گوش جهانیان می‌رساند.

به مناسبت روز نسل‌کشی کودکان و زنان فلسطینی، سراغ مرضیه دهقانی رفتیم تا با کارهایش برای مقاومت بیشتر آشنا شویم. زنی که با تحریم اقتصادی و پویش‌های همبستگی، به‌صورت عملی برای به‌زانو در آوردن رژیم اسرائیل تلاش می‌کند .

دهقانی، عضو اتحادیه جهانی زنان مسلمان، تجربیاتش را از دل واردات هرمزگان تا شبکه‌های لبنانی بازگو می‌کند؛ روایتی که ثابت می‌کند انتخاب‌های روزمره چقدر می‌تواند اسرائیل را به چالش بکشد و بیداری جهانی را شعله‌ور کند.

دهقانی در هرمزگان زندگی می‌کرد. جایی که کالاهای خارجی وارد می‌شدند و مردم بدون اینکه بدانند،برخی از کالاها اسرائیلی است،از آنها استفاده می‌کردند. این قضیه انگیزه‌ای شد برای ساخت فیلم «ما می‌توانیم».داستانی درباره دانش‌آموزانی که کالاهای اسرائیلی را تحریم کردند. این اثر در جشنواره‌های سکانس، بیداری اسلامی و لبنان جایزه برد و تشویق نادر طالب‌زاده، دهقانی را به محور مقاومت کشاند.

کودکانی که در فیلم «ما می‌توانیم» بازی کرده بودند، حالا دانشجویانی هستند که کمپین‌ها را در دانشگاه‌ها زنده نگه می‌دارند. دهقانی می‌گوید:بچه‌هایی که در فیلم بازی کرده بودند حالا دانشجو هستند ولی هنوز هم از کالاهای اسرائیلی استفاده نمی‌کنند. علاوه بر اینکه خودشان از این کالاها استفاده نمی‌کنند در دانشگاه‌ها این تحریم را راه انداخته و بقیه دانشجویان را ترغیب می‌کنند تا کالاهای اسرائیلی را تحریم کنند. این تحریم، ضربه‌ای مستقیم به اقتصاد صادراتی رژیم است و نشان می‌دهد ابزارهای فرهنگی چقدر می‌توانند رفتار جمعی را تغییر دهند.

مقاومت زنانه از «جنوب تا جنوب»

هم‌زمان با جنگ 33 روزه لبنان، روستایی در لبنان مورد حمله موشک‌های اسرائیل قرار گرفت و بیشترین شهدای آن روستان زنان و کودکان بودند.

کشتار کودکان، انگیزه‌ای شد برای دهقانی تا مستند «از علی‌اصغرهای کربلا تا علی‌اصغرهای لبنان و فلسطین» را بسازد. مستندی که در آن شهادت کودکان روستاهای لبنان را روایت کرد. این مستند آن‌قدر اثرگذار بود که جایزه جشنواره سکانس بیداری و جشنواره مقاومت را از آن خودش کرد.

پویش پیوند دختران نخل و زیتون

یکی از جدیدترین و تأثیرگذارترین طرح‌های او، «پویش پیوند دختران نخل و زیتون» است. این پویش، حرکتی معنوی برای همبستگی میان دختران جنوب ایران (نخل) و دختران فلسطین، لبنان و سوریه (زیتون) است. در قالب این پویش دختران جنوب ایران، هدایا، دل‌نوشته‌ها و صنایع‌دستی ایرانی را برای کودکان فلسطین،لبنان، سوریه جمع‌آوری کرده و برای آنها ارسال کردند.

این اتفاق باعث شد که پیوند عمیق عاطفی بین آنها برقرار شد. پس از انفجار اسکله شهید رجایی بندرعباس، مهمانانی از لبنان و فلسطین برای دلجویی از خانواده‌های آسیب‌دیده، به ایران آمدند و مقاومت را به یک ارتباط انسانی جنوب -به -جنوب تبدیل کرد.

فراتر از مرزها

دهقانی کارهایش را محدود به مرزهای ایران نمی‌داند. او از طریق «اتحادیه جهانی زنان مسلمان»، با فعالان رسانه‌ای و ادبی کشورهایی مانند لبنان (خانم سندس الاسد)، پاکستان و هند در ارتباط است تا فعالیت‌های رسانه‌ای و کنشگری خود را در سطح بین‌المللی گسترش دهد. دغدغه‌های این شبکه از معرفی خبرنگاران زن شهید در طوفان الاقصی گرفته تا تلاش برای جهاد تبیین در موسم‌هایی چون اربعین و حج را در بر می‌گیرد.

دهقانی می‌گوید: زنان بیشترین آسیب را در جنگ دیده‌اند؛ روایتشان باید شنیده شود. زنان این شبکه، تجربیاتشان را تبادل کرده و اطلاعاتشان را به جهان عرب می‌رسانند.

ارتباط با اقلیت‌ها

یکی از جذاب‌ترین بخش‌ مستندهای دهقانی، تأکید بر همکاری با اقلیت‌هاست. او از خانم رندا، یک معلم لبنانی مسیحی، نام می‌برد که ارادت خاصی به مقاومت دارد. رندا سید حسن نصرالله، و امام خمینی (ره) را به‌عنوان قهرمان صهیونیست شناس می‌داند . رندا که خود و خانواده‌اش را وقف مبارزه با صهیونیسم کرده است، نشان می‌دهد که حمایت از فلسطین، یک دغدغه آزادی‌خواهی جهانی است و نه محدود به یک دین یا فرقه خاص.

مرضیه دهقانی از اینکه به‌عنوان «فیلم‌سازی در حوزه مقاومت و فلسطین» شناخته می‌شود، ابراز افتخار می‌کند و در تأیید سخن شهید مطهری، هدف خود را «شناساندن شمر زمانه» می‌داند. او اگرچه بازخوردهای کار خود را به حد آرمانی نمی‌داند، اما تأثیرات عمیق انسانی آن را مشاهده کرده است: مادرانی که پس از مشاهده آثار، تمایل به فرزندخواندگی کودکان غزه را مطرح کرده‌اند و دانش‌آموزانی که خود را برای حمایت از همسالان فلسطینی خود مسئول می‌دانند.

انتهای پیام/