محسن از کودکی بزرگ‌منش بود

نوید شاهد: شهید «محسن رضئی»، یادگار «هادی رضئی و سکینه مهرعلی خانی» پنجم فروردین 1340 در امیرآباد تهران به دنیا آمد. او عضو بسیج بود و محل خدمت سربازی‌اش نیروی هوای ارتش شد. اما به دلیل احساس مسئولیتی که نسبت به دوستانش داشت محل خدمت سربازی‌اش را با یکی از دوستانش تعویض کرد و برای گذراندن خدمت سربازی عازم جنوب کشور(بندرعباس) شد.

این شهید والامقام تا مقطع دیپلم درس خواند و کارته‌کار حرفه‌ای بود. در روزهایی که خدمت سربازی‌اش را می‌گذراند عازم جبهه شد و از ناحیه پا مجروح شد. پس از جراحت وارده به خواست خودش دوباره به جبهه رفت و دقیقا در زادروز تولدش بر اثر اصابت گلوله به قلبش به مقام رفیع شهادت نائل آمد. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.

مادر این شهید نقل می‌کند: 19 ساله بودم که به تهران آمدم. خداوند به من دو دختر و دو پسر داد. فرزند شهیدم کوچک‌ترین عضو خانواده بود که در امیرآباد تهران دیده به جهان گشود. محسن رفتار عالی‌ای داشت. با کودکان بچگی می‌کرد و با بزرگ‌ترها محترمانه و با منشی بزرگ رفتار می‌کرد. بسیار مهمان‌نواز و فعال بود.

وی در ادامه می‌گوید: محسن پسری درسخوان، کارته‌کار و خیر بود. زمانی که از این مادر دلسوز و مهربان درباره فرزند شهیدش پرسیدند؛ اشک امانش را نداد تا صحبت‌هایش را به پایان برساند. در انتها درباره فرزندش بیان کرد: «محسن هیچ وقت بچگی نکرد و از کودکی بزرگ‌منش بود.»

خواهر این شهید بزگوار درباره برادرش می‌گوید: برادرم انسانی مهربان و صبور بود. در فامیل از او به عنوان فردی خیر و دوستداشتنی یاد می‌کردند. یک روز در عالم رویا برادرم را دید که به من می‌گفت: «به مادر بگو برای من گریه نکند. اینجا همه چیز خوب است. ازدواج کرده‌ام و تشکیل زندگی داده‌ام.»

این خواهر شهید در ادامه نقل کرد: نبود برادرم بعد از حدودا 45 سال، هنوز هم داغی است بر قلب تک تک اعضای خانواده. فرزندان من با اینکه دایی خود را ندیده‌اند اما ارادرتی قلبی به او دارند. داشتن همچین برادری فداکار و دغدغه‌مند موجب افتخار من است.

خبرنگار: آرزو رسولی