در کربلای ۵ مزد مجاهدت هایش را گرفت
به گزارش نوید شاهد همدان، تابستان سال ۱۳۳۴ روز‌های آخر حضورش را در همدان می‌گذراند که محمدحسین محجوب چشم به جهان گشود. پدرش از مداحان اهل بیت (س) بود، او نیز از کودکی عشق به خداوند و ائمه اطهار (ع) در قلبش متبلور شد.
دوران تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را با موفقیت در همدان پشت سر گذاشت. در دوران تحصیل از بااستعدادترین و بااخلاق‌ترین دانش آموزان مدرسه بود. بعد از اینکه دیپلم گرفت با شناخت مشکلات جامه به فعالیت‌های فرهنگی رو آورد. او در چندین نمایشنامه با موضوعات انتقادی و اجتماعی به ایفای نقش پرداخت.
سال ۱۳۵۶ برای گذراندن دوره سربازی به ارومیه اعزام شد. سال ۱۳۵۶ سخت‌ترین و شدیدترین مبارزات و برخورد‌های مردم با حکومت پهلوی بود محمدحسین از این فضا استفاده کرد و در پادگان عجب شیر با وجود جو اختناق به مبارزه با رژیم ستمگر شاه پرداخت. او از هر فرصتی برای افشاگری کارهای ضد دینی حکومت شاه استفاده می‌کرد.
با فرمان امام خمینی به نظامیان برای فرار از پادگان‌ها محمدحسین به تشویق دیگران پرداخت تا همه را در اجرای دستور امام خمینی با خود همراه کند.
بعد از استقرار نظام جمهوری اسلامی هر فرصتی را برای خدمت به مردم و انقلاب مغتنم شمرد.
چون معتقد به احکام الهی بود در اولین فرصتی که توانایی اندک مالی پیداکرد تشکیل خانواده داد.
با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از اولین نفراتی بود که به این نهاد پیوست و با قبول مسئولیت‌هایی در راه تثبیت نظام اسلامی تلاش‌های بسیاری انجام داد.
تازه شیرینی پیروزی انقلاب اسلامی و شکست و فرار طاغوت مردم ایران را خوشحال کرده بود که توطئه‌ها یکی پس از دیگری شروع شد ترور، خرابکاری، بمب گذاری، ایجاد جنگ داخلی در ۵ استان کشور و...
محمد حسین محجوب با اقتدا به مولا و رهبر انقلاب تمام وقت و آماده در میدان پاسداری از دستاورد‌های انقلاب اسلامی حاضر بود.
وقتی دشمنان مردم ایران از همه توطئه هایشان ناامید شدند یکی از احمق‌ترین نوکرانشان به نام صدام حسین را وادار کردند با استفاده از کمک‌های بی حساب و کتاب و نیرو‌هایی که در اختیارش می‌گذارند به ایران حمله کند تا مانع از شکل گیری تنها حکومت اسلامی جهان شود.
محمدحسین با شنیدن حضور بیگانگان در خاک ایران و تهدید انقلاب اسلامی لباس رزم پوشید و راهی جبهه‌های دفاع از عزت و شرف و آزادگی شد.
ابتدا به عنوان یک رزمنده ساده وارد جنگ شد، اما مدتی بعد با بروز توانمندی و رشادت هایش مسئولیتی را به او سپردند. با گذشت زمان و کسب تجارب بیشتر بر کارایی او نیز افزوده شد. بعد از آن به عنوان فرمانده گروهان منصوب شد. در این سمت نیز با فرماندهی کارآمد و توانمند در چند عملیات استعدادهایش را بروز داد. بعد از آن او را به سمت معاون فرمانده گردان منصوب کردند. این سمت آخرین مسئولیت محمدحسین در جبهه بود. پس از اینکه او رشادت‌ها و مجاهدات بی شماری از خود به نمایش گذاشت و پس از شرکت در ده‌ها عملیات سرانجام در عملیات کربلای ۵ در جبهه شلمچه به شهادت رسید.
