رفیق خوشبخت ما، احمد کاظمی!
نوید شاهد: رفاقت یکی از شیرین‌ترین قصه‌های زندگی است و رفیق نقطه امن آن. قصه‌ای که در آن وقتی چند نفر دست رفاقت به سمت یکدیگر دراز می‌کنند قول و قرارشان این است که در سختی‌ها یار و کنار یکدیگر باشند. هرکدام به سختی بیفتد بقیه برای گذشتن رفیق از آن سختی همه تلاششان را می‌کنند و هرگاه یکی از آنها به موفقیت و جایگاهی برسد از خوشحالی او شاد می‌شوند.
رفقای واقعی در قصه رفاقت همیشه آرزوی خوشبختی رفیقشان را دارند و اما در این قصه گاهی برخی از آنها خوشبخت‌تر و عاقب بخیر هستند. اما در کربلای ایران این پیمان محکم‌تر و بی‌ریا تر از هرکجای دنیا دیده می‌شد و معنای رفیق و جمع رفقا با هرجا و زمان دیگر متفاوت بود. در این جمع «شهادت» نقطه پایان خوشبختی و نهایت عاقبت‌بخیری بود که همگی آرزوی آن را داشتند. هروقت یکی از رفقا به شهادت می‌رسید بقیه با نگاهی پر از حسرت به راهش خیره می‌شدند و آرزو داشتند به «رفیق خوشبخت» خود بپیوندند.
چه خوش بود راهی که یکی یکی جمع رفقا، آن را پیمودند و چه خوش‌تر غایتی که شهادت بود و به آن رسیدند. حال پس از گذشت چند دهه از آن دوران و رفاقت‌هایی که بسیاری از رفقای آن به قله خوشبختی رسیدند؛ ما در نوید شاهد بر آن شدیم با به نمایش گذاشتن عکس‌هایی از این رفیق‌های خوشبخت که همچون نگین در جمع رفقایشان می‌درخشیدند، یادشان را زنده کنیم و آنها را در رفاقت سرمشق قرار دهیم؛ به امید آنکه چراغ راهی برای خوشبخت شدن نسل امروز باشند.
رفیق خوشبخت امروز ما شهید «احمد کاظمی» فرزند «عشقعلی»، متولد 2 مرداد 1337 در نجف‌آبادِ اصفهان است. این شهید والامقام 19 دی‌ماه 1384 به فیض شهادت نائل آمد. عکس‌های این «رفیق خوشبخت ما» را در ادامه می‌بینیم.
