روایت انسان‌هایی از جنس ایثار اجتماعی

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، اگر از معنی لغوی ایثار و فداکاری که برای هر فارسی زبانی آشنا و شناخته شده است بگذریم، از نظر فلسفی می‌توان آن را بیرون آمدن از خود و امیال نفسانی خود و پرداختن به غیر خود، به عنوان یک فضیلت انسانی معنا کرد.

همچنین ایثار و فداکاری از نظر روان‌شناسی، رفتاری خاص انسانی است که فرد برای هدفی والاتر گام بر می‌دارد و آگاهانه و داوطلبانه مصلحت جمع و جامعه را بر منافع خود ترجیح می‌دهد و از این عمل خود احساس نشاط و رضایت خاطر پیدا می‌کند.

نمونه بارز ایثار و فداکاری در هشت سال دفاع مقدس است که رزمندگان، شهدا، جانبازان و ملت ایران مقابل تجاوز دشمنان این واژه‌ها را به معنای واقعی معنا کرده و در جامعه ظهور و بروز دادند.

امروز چنین رفتار‌هایی قالب ایثار اجتماعی در جامعه مانند اهدای عضو و خون به بیماران، اهدای بسته‌های معیشت به نیازمندان و کمک‌رسانی و نجات مردم در حوادث رشد پیدا کرده است.

یکی از ابعاد گسترده رفتار‌های ایثار اجتماعی در جامعه، پیدا کردن کالای باارزش و رساندن آن به صاحبش است که لبخند شادی را بر لبانش می‌رساند و فرد امانت‌دار هم از انجام این کار انسان دوستی‌اش لذت می‌برد.

روایت ایثار و فداکاری ما این بار  عبدالله قربانی، سرایدار ستاد اسکان مرکزی ناحیه دو قزوین است که هنگام نظافت یکی از اتاق‌های اسکان متوجه جا ماندن دستبند طلای یکی از مسافران در کنار پنجره می‌شود.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار نوید شاهد استان قزوین می‌گوید: با دیدن دستبند، بعد از اینکه مطمئن شدم طلاست، برای خانواده‌ای که آن را گم کرده ناراحت شدم، زیرا می‌دانستم که اکنون به دنبالش است.

قربانی اضافه می‌کند: ابتدا گردنبند را داخل پاکت گذاشته، به مسئول ستاد اسکان تحویل دادم، سپس تلاش کردم که صاحب آن را پیدا کرده و خوشحالش کنم.

وی ادامه می‌دهد: بعد از اینکه گردنبد را به صاحبش دادم متوجه شدم که ارزش گردنبند ۵۰۰ میلیون ریال است، در آن لحظه، احساس لذت بخشی داشتم که توانستم در آزمون امانت‌داری و صداقت سربلند باشم.

گفتنی است در پی اقدام ارزشمند قربانی که واژه ایثار اجتماعی را در جامعه به نمایش گذاشت، مسئولان آموزش و پرورش با اهدای لوح تقدیر و سفر زیارتی مشهد مقدس به همراه خانواده از ایثار و امانتداری ایشان تجلیل کردند.

گزارش از زینب محبی