روایتی شعرگونه از زندگینامه «سردار دلها»
لطف خدا شامل بگردیده به دوران
داده یکی فرزند نیک «قاسم سلیمان»
در بیست اسفند سال سی و پنج شمسی
در قرن ۱۴ یک پسر پُر شور هستی
مادر بنام فاطمه بابش حسن بود
در رابر کرمان به نیکی زبان بود
چون شد تولد، زندگی رونق به نامش
خواند درس و مشق تا ابتدایی پیش مامش
بعدش برفت کرمان ادامه داد درسش
دیپلم گرفت و رفت شبانه بهر کارش
چون عار از کاری نداشت بهر معاشش
رفت کارگر بنایی با رزق حلالش
آنگاه به پیمانکاری در آبفای کرمان
بالاگرفت شد نام آن قاسم سلیمان
گشت انقلاب پیروز و هرروز بود نوایی
شد در سپاه عضوی بنام افتخاری
تا که شروع شد جنگ به غرب و سمت کردها
تشکیل داد قاسم دوتا گردان به آنجا
بعدش شروع شد جنگ تحمیلی به ایران
تشکیل داد تیپ ثارالله را در کرمان
شد سرنوشت جور دگر تقدیر قاسم
فرمانده بر تیپ به جنگ هردم مقاوم
هر جا طلب کردند کمک با کل لشکر
رفت و بشد پیروز بر میدان سراسر
اخلاص زکردار چنین مرد دلاور
شد بهر رهبر یک نفر سردار به لشکر
خواندش به تهران با سپاه قدس ایران
تا پاسبان گردد فرامرزی به دوران
او بود مانند چریک با هر زوایا
در جنگهای داعش و اشرار بر ما
در سمت لبنان و فلسطین بوده تک تاز
دشمن به حیرت بوده از این عزت و ناز
سردار دلها نام نیک بر جا گذاشته
در جبهه های شام و سوری پا گذاشته
این جبهه را محور بگویند با مقاوم
گدیده داعش از عمل همواره نادم
بر طبق وعده بهر نابودی به نیکی
برنامه ریزی کرده جنگهای چریکی
کابوس داعش بوده با سردار ایران
دارد نشان ذوالفقار از مرد شیران
فرمانده فتح الفتوح در این زمانه
چون حاج قاسم بهر رهبر بی امانه
در روز سیزده ماه دی سال نود هشت
شد وقت پرواز سپهد با شهادت
این آرزو بود بهر سردار ولایت
گردد شهید راه خود آخر به غایت
جایش مشخص بود در بین شهیدان
برگشته است بی ادعا آخر به کرمان
این بوده است رسم وفاداری به دوستان
پایان راه بوده سفر بر سمت کرمان
تقدیم به روح سردار سپهبد شهید قاسم سلیمانی ،شهید راه وطن.
