رمز پیروزى ما در شهادت نهفته است

شهید سید یحیی محبی واصل آبادی فرزند سید ابراهیم، در تاریخ 1344/04/15 در شهرستان فسا دیده به جهان گشود. وی که علاقه وافری به اسلام و انقلاب داشت، در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل گردید و سرانجام در تاریخ 1365/01/30 دعوت معبود خویش را لبیک گفته و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

ـــــــ « وصیت نامه شهید » ـــــــ

بسم الله الرحمن الرحیم

«ولاتحسبن الذین قتلو فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»

«مپندارید آنان كه در راه خدا كشته می شوند مرده اند بلكه آنان زنده اند و نزد خداوند روزى مى خورند».

با درود فراوان بر امام عصر مهدى موعود (عجل الله فرجه) و با سلام بر امام امت، و امت امام، و با سلام و درود فراوان به خانواده محترم شهدا، و با درود بر كفر ستیزان جبهه هاى نبرد حق علیه باطل، با سلام بر شهداى صدر اسلام از انقلاب حسینى تا انقلاب فرزند حسین (عليه السلام)، خمینى كبیر و با سلام به مربى اخلاق، پدر گرامیم و سلام بر امام جمعه محترم شهرستان فسا آیت الله ارسنجانى، وصیت نامه خود را شروع مى كنم.

حال كه سخن از وصیت به میان آمد نمى دانم از فقر مادى بنویسم یا از فقر معنوى، حال كه مي خواهم راهى خط مقدم جبهه بشوم خدایا! از تو مى خواهم كه مرا از بندگان مخلص قرار بدهى و شهادت را نصیبم كنى، ولى دستم از حركت باز ایستاده است نمى دانم درباره چه بنویسم؟ اى رزمنده اسلام! بخوان به نام پروردگارت كه تو را آفرید و بخوان اى شاگرد مكتب حسینى، اینك تو نیز به نام پروردگارت بخوان درسى را كه از سرورت آموخته اى كه با كلامى سرخ، حدیث شهادت را آورده و با چهره اى درخشان به دیار نور رهسپار شده است.

آرى تو نیز این گونه بیاموز سرافراز زندگى كردن را و سربلند بودن در مكتب حسینى را، زانوى شاگردى بر زمین زن، بشناس آنچه را كه خیل عاشقان را سوى جبهه رهسپار كرده است. می دانم كه از كاخ هاى سر به فلك كشیده و از خانه هاى پر زرق و برق به جبهه نیامده اى و نیز از میان حریصان و دنیا طلبان به این سرزمین پاك قدم ننهاده اى و تو از میان محرومین، و از آغوش گرم مردم مستضعف و با ایمان، و ا زكنار سفره هاى ساده و بى ریاى كوخ نشینان این مملكت به جبهه رو نهاده اى، بدان در هر قلبى كه براى اسلام مي تپد جاى دارى و آغوش گرم و صادقانه وارثین واقعى زمین، همواره به رویت گشوده است.

بگذار از تو بگویم تا بار دیگر چهره یكى از رزم آوران جبهه حق تصویر شود و بى‌خبران بدانند كه سربازان سپاه اسلام چه خواستگاهى دارند. رمز پیروزى ما در شهادت نهفته است ما نه با دولت بعث عراق، بلكه با تمام ابرقدرت هایى كه از اسلام بیمناكند در جنگ هستیم. با سپاس فراوان از خداوند بزرگ كه طریقه رشد و هدایت را براى بندگانش قرار داد كه از لحاظ ایماني انسان هایى به درجه ملائك رسیدند.

خدایا! می دانى كه چه مسكینم پندارى كه چون شمع ذوب می شوم ما از مردم نمى هراسیم اما مى ترسیم بعد از اين ایمان را سر می برند پس چه باید كرد؟ از یك سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از سوى دیگر باید شهید شویم تا فردا بماند، همچنین باید امروز شهید شویم تا فردا شهید نشود. عجب دردى، چه مى شد اگر امروز شهید مى شدیم و فردا زنده مى شدیم تا دوباره شهید شویم؟ آرى همه یاران به سوى مرگ رفتند. محكم باشید و از هم اكنون در فكر عملیات بعد باشید كه پیروزید، امروز هم پیروز هستید، امام خمینى نگران فردا بودند.

خدایا! مرا ببخش و ازگناهانم درگذر، تو كریم و رحیمى، خدایا! با تو پیمان بسته بودم كه تا پایان راه بروم و بر پیمان خویش همچنان ایستاده ام.

خوشـا آنـان كه با عشـق حسینـى شهــادت را پـذیـرفتنـد و رفتنـد

خوشا آنان كه در این عرصه خاكچو خـورشیدى درخشیدند و رفتند

خوشـا آنـان كه وقت دادن جـانبه جـاى گریـه خندیدنـد و رفتند

اى خانواده عزیزم! من كوچكتر از آن هستم كه به شما سفارش كنم ولى به عنوان فرزند و برادر كوچكتان چند كلمه اى می گویم: اى پدر عزیزم! افتخار كن و با سربلندى گام بردار كه چنین فرزندى را تربیت كردى و به جبهه هاى نبرد فرستادى تا دین خود را نسبت به اسلام و مسلمین ادا كند و اما پدرجان! با مشكلات زندگى بساز و هرگز از مصیبت ها خسته مباش كه خداوند صابران را دوست دارد. ولى اگر چه من نتوانسته دین خودم را نسبت به شما ادا كنم مرا ببخش چون نتوانستم حتى یك ذره از زحمات شما را جبران كنم و مرا حلال كن.

و اما مادر مهرپرور و خواهران عزیزم! اى مادرجان! خوشحال باش كه چنین فرزندى را در دامان خود پروراندى و به اسلام هدیه كردى، پس اگر من نتوانستم براى شما فرزند خوبى و براى خواهرانم برادر خوبى باشم مرا ببخشید و حلالم كنید و با عفت و زینب وار زندگى كنید، با حجاب خودتان مشت محكمى بر دهان ابرقدرت ها بزنید.

و اما شما برادرهاى كوچكم! اگر نتوانستم برادر خوبى براى شما باشم مرا ببخشید و حلالم كنید و با اتحاد و یگانگى خودتان مشت محكمى بر دهان منافق بزنید. دوستان من كسانى هستند كه راه مرا ادامه بدهند.

در پایان رزمندگان را دعا كنید، از انقلاب و دین شرفمان دفاع كنید، راه شهیدان را ادامه دهید و نگذارید كه خون ما پایمال شود. در پایان وصیت، جنگ جنگ تا پیروزى در جهان، همیشه زنده است شهید و هرگز نمى میرد.

والسلام علیكم و رحمة الله و بركاته

خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار

سرباز وظیفه سید یحیى محبى

ـــــــ « خاطرات شهید » ـــــــ

* خاطره از زبان خانواده شهيد:

به شهید می گفتیم: جبهه چگونه است؟ می گفت: مثل یک مدرسه است. گفتم: روحانی مسجد که می گوید: یک دانشگاه است. شهید می گفت: من که تازه دارم آموزش می بینم، پس من هنوز دانش آموز هستم، خیلی مانده تا به دانشگاه برسم. راهیابی به دانشگاه، شهادت در راه خداست، این راه یک مرگ عادی نیست، مرگ در راه خداست، خدا کند که به فیض آن برسم.