آگاه از محل دفن

نوید شاهد، اشتياق شهيد علي قنبريان به جبهه تا بدان حد بود که چون به دليل کمي سن و کوچکي جثه و کوتاهي قد به او اجازه حضوردر جبهه نمي دادند پس از اين که پدر و مادر خود را به اين امر راضي کرد روي به ورزش آورد تا به لحاظ جسمي آمادگي لازم را براي اعزام داشته باشد.
مرحله آخري که به مرخصي آمد چون به او الهام شده بود در بازگشت به جبهه به شهادت خواهد رسيد روزي که همه اعضاي خانواده سر سفره نشسته بودند به مادر خود گفت اگر شهيد شوم شما چه کار ميکنيد؟ مادرم گفت من راضي به رضاي خداوند هستم. علي در اين مرحله هم طبق معمول هر پنجشنبه به بهشت زهرا رفت. در قطعه 26 دو تن از پسرعموهاي ايشان که به شهادت رسيده بودند به خاک سپرده شده بودند. کنار قبرهاي اين دو شهيد را به تازگي آسفالت کرده و يکي دو شهيد ديگر را دفن کرده بودند. علي چون چند ماه بود به شهر نيامده بود از ديدن اين صحنه خيلي ناراحت شد. او از شهادت و محل دفن خود کاملاً با اطلاع بود.
به ناراحتي گفت اين جا هم که مرا دفن خواهند کرد آسفالت شده و کندن آن براي کساني که مي خواهند قبر مرا آماده کنند زحمت زيادي دارد.
چند روز بعد علي به جبهه رفت و به شهادت رسيد و همانگونه که گفته بود در همان محل که به ما نشان داده بود به خاک سپرده شد.

راوی: خديجه قنبريان، خواهر شهيد

منبع: لحظه های آسمانی کرامات شهیدان(جلد دوم)غلامعلی رجایی1389

نشر: شاهد