کرامات شهیدان؛(30) شهيد گمنام

چهار سال پس از دفن اين شهيد هيچ كس از مشخصات و خانواده او اطلاعى در دست نداشت. شبى مادر اين شهيد در خواب می بيند، از طرف قبرستان خيابان فيض وارد گلستان شهداى اصفهان شده است. بعد از ورود به قبرستان در قسمتى كه مرقد آيت الله فاضل هندى و آيت الله خراسانى است، پله هايى در جلوى او نمايان مى شود و او از آن پلّه ها پايين می رود و به باغى وارد مى شود. در باغ محفلى نورانى می بيند كه عده اى از علماى بزرگ از جمله مرحوم آيت ا لله ارباب و آيت الله خراسانى در آن جلسه تشريف دارند. وقتى مادر شهيد به اين محفل وارد و به حضور علماى حاضر در جلسه مى رسد آنان را قسم می دهد كه قبر فرزندش را به او نشان بدهند. مرحوم آيت الله خراسانى كه سال ها قبل از انقلاب وفات يافته است به اين زن مى گويد محل قبر فرزند شما را آقاى مكی نژاد می داند.

به ايشان بگو شهيد گمنامى را كه در نزديكى آيت الله اشرفى اصفهانى مدفون شده به شما نشان بدهد. آن مادر شهيد پس از اين خواب به گلستان شهدا براى ديدن من مراجعه كرد. ولى من در آن زمان در مشهد به زيارت امام رضا)ع( رفته بودم. او اين قضيه را به يكى از خانواده هاى شهدا كه حاج آقا ناظم نام دارد گفته بود.

او هم در مشهد تا مرا ديد ضمن ذكر خواب مادر شهيد از من پرسيد: آيا چنين شهيدى را به ياد داري؟ و من تأييد كردم. وقتى از مشهد به اصفهان مراجعت كردم، سنگ قبر شهيد گمنام را از روى آن قبر برداشته و سنگ جديدى به نام شهيد مهدى شريفى فرزند احمد تهيه كرديم و به جاى سنگ قبر قبلى نصب نموديم.