شهدا زنده هستند و شما را می بینند

با سلام؛

درود بر تمام عزیزانم، اعم از خانواده عزیزم و مردم متدین و دین دار و ولایت مدار ایران اسلامی.

اول سخن جا دارد از پدر و مادر عزیزم تشکر کنم که بنده حقیر سراپا تقصیر را با لقمه ای حلال و شیری پاک بزرگ کردند و با آموزه ها ی انقلاب اسلامی و در مکتب سیدالشهدا (س) و امام خمینی کبیر تربیت نموده اند و تحویل جهان اسلام داده اند تا سربازی برای اسلام و اهداف اسلام و صاحب عصر (عج) و ناثبش امام خامنه ای (حفظه الله) باشیم.

هم اکنون که این وصیت را می نویسم، با اعتقاد کامل و یقینی کامل و آشکار به وحدانیت پروردگار عزوجل و نبوتن خاتم رسولان محمد مصطفی (ص) و ولایت بلاشک امیرالمومنین حیدر، صفدر، اسدالله غالب، علی ابن ابی طالب (ص) ذریه پاکش تا ذخیره الهی حضرت مهدی (روحی وارواحناله الفداء) را دارم و از افتخارات است که محب 14 معصوم (ص) پاک می باشم. باشد که قیامت با آنها محشور شوم؛ آمین.

شهادت، فنا شدن انسان برای نیل به سرچشمه نور و نزدیک شدن به هستی مطلق است. شهادت، عشق وصال محبوب و معشوق در زیباترین شکل است. شهادت، مرگی از راه کشته شدن است که شهید آگاهانه و به خاطر هدف مقدس، به تعبیر قرآنی «فی سبیل الله» انتخاب می کند. به تعبیر پیامبر مکرم اسلام (ص) «اشرف الموت قتل الشهاده»که شریف ترین نوع مردن است و به فرموده مولای مان امام علی (ع) «اکرما لموت القتل» که شهادت را گرامیترین نوع مردن می داند و این جمله همیشه در ذهنم خطور می کند: «اگر شهید نشویم، لاجرم باید بمیریم» پس چه مرگی بهتر و بالاتر از شهادت که نزدیک ترین لحظه وصل به وصال و سریع ترین راه به لقاءالله است.

«اللهم الرزقنا توفیق شهاده فی سبیلک»

شاید ما در راهی قدم می گذاریم که شاید بگویند خارج از وطن است ولی عقیده بنده این است که دین اسلام محدودیت ندارد و دین فراتر از کشورها و وطن هاست و اگر هر کسی به خداوند عزوجل اعتقاد دارد، باید در راه احیای دینش جهاد کند و امر به معروف و نهی از منکر بپردازد.

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «هر کس صدای ندای مسلمانی را بشنود و به او یاری نرساند، مسلمان نیست» و ما چگونه ادعای مسلمانی داریم که جای جای دنیا مسلمانان را قربانی اهداف و افکار شوم خود می کنند و ما در آرامش به راحتی سر به بالین و یمنی و فلسطینی شب خواب در چشمانشان ندارند و چگونه که در ماجرای درآوردن خلخال از پای زن یهودی که امام علی (ص) در این موضوع فرمود: «اگر مسلمانی از این غم بمیرد، برای او عیبی نیست.»

چگونه می توان در مورد این مسئله بی تفاوت بود در صورتی که در ممالک اسلامی زنان ایزدی و مسلمانان و مسیحی در عراق درون قفس، در بازارهای موصل مانند برده به فروش می رسند!

و ما از این وقایع تلخ غم نمی خوریم که هیچ، تب هم نمی کنیم، چه برسد که بخواهیم بمیریم! ای کاش ذره ای هم زاد پنداری می کردیم و لحظه ای خود را جای برادران و پدران آنها قرار می دادیم. آیا واقعا می توانستیم چنین چیزی را تحمل می کنیم؟!

شمایی که می گویید جنگیدن در کشوری دیگر کاری اشتباهی است، بدانید امام حسین (ص) در مدینه زندگی می کرد ولی در عراق و کربلا به شهادت رسید.

اما حسین (ص) برای احیای دین جدش و امر به معروف و نهی از منکر قیام کردند و این نیز خود گواهی برای ماست که ببینیم چگونه تاریخ در حال تکرار شدن است و چگونه یزدیان زمان زمام امور را در دست گرفته اندو چگونه چهره اسلام را با تفکری صهیونیستی و تکفیری که آمیزه ای از تفکرات یهود است، مخدوش می کنند و با معرفی اسلامی پر از توحش و معرفی آن به جهانیان هستند هر کس به نوبه خود باید تکلیف خود را ادا کند و قدم در راه مقتدای خود حسین بن علی (ص) بگذراد.

همه آزادگان و محبین به اباعبدالله (ص) وظیفه داریم در این راه قدم بگذاریم و برای ظهور منتقم زمینه سازی کنیم.

چه زیبا فرمود خمینی کبیر که راه قدس از کربلا می گذرد و این جمله زمانی بیشتر نمود پیدا می کند که هر سال اربعین پرچم های سپاه خراسانی، این نکته نورانی امام (رحمه الله علیه) را یادآوری می کند.

از برادران و خواهران دینی ام می خواهم که مطیع امر رهبری باشند، و بدانند که تا زمانی که منتقم حسین (ص) نیامنده، ولی امر مسلم است.

برادران و خواهران، گوش به فرمان رهبر باشید که حرف رهبر، حرف امام زمان (عج) است و نگذارید حرف ولی امر زمین بماند.

در زمان فتنه ها گوش به فرمان رهبر باشید و مطیع امر ولی خود باشید. نگذارید دشمنان بین قومیت ها اعم از ترک، لر، عرب، بلوچ، کرد و .... و مذاهب و ادیان اختلاف بیافکنند. مراقب توطئه دشمن باشید و از دعواهای شیعه و سنی پرهیز کنید و همدیگر را با چشم هم وطن ببینید.

ایران اسلامی باید تحت لوای فقیه هم بستگی و هم دلی خود را حفظ کند تا مملکت آسیبی نبیند. هر شخص یا فرد یا گروهی که بر ضد ولایت فقیه فعالیت کند یا قصد تضعیف ولایت فقیه و رهبر را داشته باشد، بلاشک بر ضد صاحب الزمان (عج) هم فعالیت خواهد کرد، چون از مسیر حق خارج شده است.

هر کس در حریم ولایت مطیع باشد، هیچ وقت منحرف نخواهد شدو در آخر الزمان سربلند خواهد بود و این مانند روز روشن است که اشخاصی که ولی فقیه را نپذیرند، در عصر ظهور، امام زمان (عج) را نشناخته و نخواهند پذیرفت.

در عصر کنونی ظالم و مظلوم کیست؟ رهبرم سیدعلی فرمود: گفتمان ما دفاع از مظلوم و جنگ با ظالم است. ما هر مقداری که بتوانیم مظلوم دفاع می کنیم و حمایت می کنیم و هر مقداری که توانایی و وسع ما باشد، وظیفه ماست.

دنیا را ظلم گرفته و ظاهر پر زرق و برق مردم را فریفته و ظالمان و فرعونیان زمان در حال پیاده سازی افکار شوم شان در تقسیم کردن و کوچک کردن کشورها و فاسد کردن ملت ها و کشاندن آنها به فحشا هستند. چگونه می توان در برابر ظلم سکوت کرد؟! تا کی؟! چگونه می توان دید که فرعونیان و یزیدیان بر سر زنان و کودکان بی دفاع و بی گناه می زنند و انسان های بی گناه را می کشند؟! و آیا فقط باید نظاره گر و منتظر معجزه ای از سوی خدا بود؟ پس وظیفه انسانی چه می شود؟ و آیا زنده ماندن در این دنیای پر از ظلم رواست؟!

مکتب ما مکتب عاشوراست، مکتب انقلاب است، مکتب آزادگی است در این مکتب باید آزادگی آموخت و جلوی هر ظلم و کفری ایستاد، حتی به قیمت جان و ریخته شدن خون. مکتب ما مکتب پیروزی خون بر شمشیر است. آیا انسانی هست با دیدن این همه ظلم، باز هم لذتی از زندگی ببرد؟ اگر این طور باشد فریب دنیا را خورده و بویی از انسانیت نبرده...

آیا شده خودمان را لحظه ای جای این افراد بی گناه بگذاریم؟! پس وظیفه ما در قبال این همه ظلم چیست؟ آیا باید نظاره گر باشیم یا این که در برابر ظلم قیام کنیم؟ آیا حتما باید منجی بیاید و بعد ما اقدامی بکنیم؟ پس وظیفه زمینه سازی ظهور بر گردن کیست؟

از تمام جوانان کشور می خواهم که پشت ولی فقیه باشند و دشمنان داخلی و خارجی را خوب شناسایی کنند تا به مملکت آسیبی نرسد و هر شخصی یا گروهی که به مستکبرین غرب و آدمکش های صهیونیست تمایل دارد را دشمن نظام بدانید.

شهدا زنده هستند و شما را می بینند و گمان مبرید آنان که در راه خدا کشته شده اند، مردگانی هستند، بلکه آنان زنده و در بارگاه پروردگارشان بهره مندند.

اللهم انی اعوذبک ... من ان نعضد ظالما او نخذل ملهوفا اونروم ما لیس لنا بحق ... خدایا به تو پناه می برم، از این که ظالمی را یاری کنم و یا مظلوم یا دلسوخته ای را بی یاور گذارم و یا آن چه حق ما نیست، بخواهم. (صحیفه سجادیه، صفحه 56، دعای 8)

خواهرم، عفت خود را زهرایی کن.

برادرم، غیرتت را علوی کن.

والسلام.

منبع: لبیک یا زینب/وصیت نامه پنجاه شهید مدافع حرم/عباس مرعشی/1395