مناجات عارفانه شهید محمد میرزایی حمیدابادی
سه‌شنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۵۹
خدایا! اینک قلبم از فراق عزیزان در پرده ای از غم و اندوه فرو رفته است، روزی نمی گذرد که آنان را به یاد نیاورم. شبی نمی گذرد به یاد آنان اشک نریزم.
به گزارش نوید شاهد از کرمان، شهید محمد میرزایی حمیدابادی دوم خرداد 1349در شهرستان رفسنجان متولد شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و چهارم خرداد 1367 در شلمچه بر اثر انفجار مین شهید شد. پیکر وی مدت ها در منطقه بر جاماند و پس از تفحص سال 1374در رستم اباد رفسنجان به خاک سپرده شد.
قسمتی از مناجات شهید میرزایی حمیدآبادی را مرور می کنیم:
پروردگارا! سالیان درازی را در زیر پرده جهل و غفلت، پستی و ذلت، بی شرمی و حقارت، بی پروایی و وقاهت،گمراهی و ضلالت به سر برده ام.
واما...وامّا با وجود این همه گناه و با وجود این همه تباه، باز می دانم که روزنه ی رحمت تو بر کسی بسته و پوشیده نیست.این را به یقین یافته ام که اگر حسابرسی من به دست تو باشد که هست، تو توّابی و رحیمی ،تو بصیری و سمیعی، تو رئوفی و رحیمی، تو منّان و لطیفی و از گنهکاران در خواهی گذشت. گناهانم را خواهی پوشاند و از عذابت در امانم، نگه خواهی داشت.
خداوندا! مرا ببخش که همواره در پی یافتن شهرت بوده ام.
خداوندا! مرا ببخش که چه بسیار سخنان گزاف و بیهوده و لغو گفته ام.
خداوندا! مرا ببخش که چه بسیار نماز به جا آورده امّا نمازی سر تا پا ریا.
خداوندا! مرا بیامرز که نهال تقوا را در سرزمین درونم نپرورانده ام.
خداوندا! مرا بیامرز که چشمه ی خضوع و خشوع را در قلبم بوجود نیاورده ام.
خداوندا! مرا بیامرز که شکمم را از لقمه های حرام پرکرده ام.
خداوندا! مرا بیامرز که هرگاه سخن می گفتم و گوینده بودم، شنونده را جاهل و خود را عالم می پنداشتم.
خداوندا! مرا بیامرز که هرگز آن چنان که باید و شاید به کتاب تو روی نیاوردم و آن را بهای اندکی خریدم.
خداوندا! تو را سپاس می گویم که چه بسیار عیوب مرا پوشاندی.
خداوندا! تو را سپاس می گویم که هرگز پرده ی آبروی بنده ات را ندریدی.
خدایا! اینک قلبم از دوری یاران و برادران و....فراق عزیزان در پرده ای از غم و اندوه فرو رفته است روزی نمی گذرد که آنان را به یاد نیاورم. شبی نمی گذرد به یاد آنان اشک نریزم، به یاد شهیدان برمی خیزم و به یاد آنان می خوابم.
منبع: شمیم عشق
نظر شما
