وصيت نامه دکتر بهشتي بقلم خودش
اينجانب محمد حسيني بهشتي، دارنده شناسنامه شماره 13707 از اصفهان وصيت مي
کنم به همسرم و فرزندانم و ساير بستگانم که در زندگي بيش از هر چيز به فروغ
الهي که در دل انسانهاست اهميت دهند و با ايمان به خداي يکتاي عليم، قدير،
سميع، بصير، رحمان و رحيم و پيامبران بزرگوارش و پيروي از خاتم پيامبران و
کتابش قرآن و از ائمه معصومين سلام ا... عليهم اجمعين و اهتمام به ذکر و
ياد خداي و نماز با حضور قلب، روزه، عبادات ديگر و انفاق و ايثار و صدق و
جهاد بي امان در اين راه و حضور پيگير در جماعت و انس با مردم راه سعادت را
به روي خود باز گردانند. و وصيت مي کنم که پس از ارتحال من بسوي خدا يک
سوم از خانه مسکوني ام در تهران، قلهک، خيابان تورج، کوچه منطقي 8 و 9 و
اثاث خانه متعلق به همسرم خانم عزت‌الشريفه مدرس مطلق است و از خداي متعال
براي او و فرزندانم سعادت در راه خدا زيستن را خواستارم.
27 رجب 1400 هجري محمد حسيني بهشتي
ما بي شناسنامه نيستيم، ما از مردم جدا نمي باشيم، محل مهر جيره بندي قند و شکر، مهر شرکت در انتخابات رياست جمهوري.
ما بي شناسنامه نيستيم، اولاد زجر کشيده آل عبا، فرزندان زندانهاي بي نام و
نشان و حبس ها و دخمه هاي فراموش، ما بي شناسنامه نيستيم اهل قنوتيم، ساکن
دهستان نيايش و بچه جنوب عشقيم، کبوتران قباپوشي که بال در خون شهيدان
کربلا نهاده ايم و عمري بر شاخه ها مرثيه خوان ذبح بني آدم ، ما از امتزاج
دو ايمان بدوي روستائي از تصادم دو عدم ساده بوجود آمده ايم، با هيچ کس هيچ
فرقي نداريم و نمازمان را اول وقت مي خوانيم.
ما محصول آن لحظاتي هستيم که خسته از بيل و رنجور از داس خيمه دعائي
برافراشته اند، ما ساده‌نشينان کاخ ويرانه فقر و فنائيم. پنجره هائي که
روبسوي افق سبز توکل باز مي شوند، ما مثل کتابي در هر گوشه خاک و در هر
لحظه از روزگار باز مي شويم و ديگران را از خود باخبر مي کنيم.
ما مثل وضو ساده و پاکيم، عين اقطار بي آلايش و معصوميم، ما را مي‌شود در
هر گوشه مسجد پيدا کرد. در هر جنسي جستجو نمود، با هر دردي دريافت، ما مثل
تلاوت غمگينيم، مثل تکبير حالت خنجر داريم، و دوستان ما شيران روز و
پارسايان شبند، از نوح به بعد تا کربلا و هويزه وتا هويزه حضور داريم، پشت
هر سنگي روييده ايم، با هر بوته اي رسيده ايم، بر هر شاخي بر داده ايم، ما
در اين آب و خاک سبز مي شويم ما بي شناسنامه نيستيم.
